In 1908 is gestart met de bouw van de kerk. Op Hemelvaartsdag, 20 mei 1909, werd de kerk in gebruik genomen. Het gebouw heeft de vorm van een kruisbasiliek en is opgetrokken in een eenvoudige neo-gothische stijl, zonder tierelantijnen, in donker baksteen, met hoge lichtgroene glas-in-lood ramen, hoog pannendak, toren met hoge spits en uurwerken op alle zijden.

De rijzige, hoge indruk van het gebouw is door optische middelen verkregen. Bijvoorbeeld de toren wordt in een aantal trappen naar boven toe smaller, zodat hij hoger lijkt dan een rechte toren van deze lengte. Ook de reeksen smalle ramen doen hoger aan dan een kleiner aantal bredere ramen. Binnen is het licht en hoog.

Doordat in de jaren '30 en '40 het verenigingswerk in opkomst kwam, nam de behoefte aan meer ruimte toe. In de jaren '50 werd bijvoorbeeld een 'jeugdgebouw' opgericht. In 1982 heeft een ingrijpende interne verbouwing plaatsgevonden.

Bij de plannen voor de bouw van het huidige kerkgebouw was ook voorzien in de aanleg van een begraafplaats. De behoefte aan een eigen begraafplaats bestond al vroeg en de Gereformeerde kerk van Oude en Nieuwe Wetering is één van de drie van oorsprong Gereformeerde kerken in Nederland die een eigen begraafplaats in bezit heeft (naast Rijnsburg en Siddeburen). Het kerkhof werd in 1936, 1949 en 1971 uitgebreid. 

In 2007 is de kerk gefuseerd met de Nederlandse Hervormde Gemeente en de Gereformeerde Kerk van Oude en Nieuwe Wetering. Als Protestantse Gemeente te Oude Wetering is men verder gegaan.