| Type plan: | bestemmingsplan |
|---|---|
| Naam van het plan: | Recreatieperceel Westeinde, Leimuiden |
| Status: | vastgesteld |
| Plan identificatie: | NL.IMRO.1884.BPWESTEINDEONG-VAS1 |
Toelichting
1 Inleiding
1.1 Aanleiding
De
initiatiefnemer is voornemens een deel van het perceel ter hoogte van
Westeinde 19 in Leimuiden te herontwikkelen. In de huidige
situatie zijn zes stacaravans op het perceel aanwezig. De plannen gaan
uit van het weghalen van deze zes stacaravans en de bouw van eveneens
zes recreatiechalets in combinatie met een landschappelijke
herinrichting van het perceel. Met dit initiatief wil de
initiatiefnemer een bijdrage leveren aan het doel van de visie
'Recreatieve impuls' van de gemeente Kaag en Braassem,
namelijk een impuls geven aan de recreatievoorzieningen in de
gemeente.
De
bouw van de recreatiechalets zijn op basis van het vigerende
planologische beleid niet mogelijk. Om de ontwikkeling mogelijk te
maken zal het bestemmingsplan herzien moeten worden.
In
het kader van de visie 'Recreatieve Impuls' is door
de gemeente Kaag en Braassem geïnventariseerd welke wensen er
leven ten aanzien van recreatieve ontwikkelingen. Reeds is een
principeverzoek ingediend door de initiatiefnemer om de beoogde
ontwikkeling toe te lichten. De gemeente ziet in het initiatief
voldoende aanleiding om medewerking te verlenen om de recreatieve
ontwikkelingen op het perceel mogelijk te maken.
De
voorliggende toelichting omvat de noodzakelijke onderbouwing om
het initiatief door middel van een bestemmingsplanherziening mogelijk
te maken.
1.2 Ligging plangebied
Het
plangebied bevindt zich ter hoogte van het Westeinde 19,
ten westen van de kern Leimuiden. Het plangebied ligt naast de
watergang Oude Wetering welke in verbinding staat met de Ringvaart van
de Haarlemmermeer, de Drecht en het Braassemermeer. Het Braassemermeer
is op circa een kilometer afstand gelegen ten zuiden van het
plangebied. De volgende afbeeldingen geven de globale ligging van het
plangebied weer.
Globale ligging plangebied (rode cirkel. Bron: Ruimtelijkeplannen)
Globale situering plangebied (rode omkadering, Bron: Google Earth)
1.3 Doel bestemmingsplan
Voor
de gronden in het plangebied geldt het bestemmingsplan 'Buitengebied
Jacobswoude'. Dit bestemmingsplan is door de gemeenteraad van de
voormalige gemeente Jacobswoude op 6 maart 2008 vastgesteld. De gronden
hebben de bestemming 'Verblijfsrecreatieve doeleinden' met
de subbestemming 'II (6)' (6 verblijfsrecreatieve gebouwen tot 36
m²).
Uitsnede verbeelding geldend bestemmingsplan 'Buitengebied Jacobswoude' (kaartblad 4)
Binnen de reeds
bestaande bestemming 'Verblijfsrecreatieve doeleinden' zijn geen
verblijfsrecreatieve onderkomens toegestaan met een totale oppervlakte
van meer dan 36 m². Derhalve zal van het
geldende bestemmingsplan moeten worden afgeweken om de
gewenste ontwikkeling mogelijk te maken.
Middels deze bestemmingsplanherziening dient het initiatief mogelijk gemaakt te worden.
Het
bestemmingsplan is een bindend plan voor zowel overheid als burgers. In
een bestemmingsplan wordt de bestemming, ofwel de functie van de grond
aangewezen. Ook geeft het bestemmingsplan regels over het gebruik van
de grond en hetgeen daarop gebouwd mag worden. Omgevingsvergunningen
moeten worden getoetst aan het bestemmingsplan. Een bestemmingsplan
bestaat uit een toelichting, een verbeelding en planregels.
1.4 Opzet bestemmingsplan
Toelichting
De toelichting
wordt opgesteld overeenkomstig artikel 3.1.6 van het Besluit
ruimtelijke ordening (Bro). In de toelichting is opgenomen:
- een verantwoording van de in het plan gemaakte keuze van bestemmingen;
- een beschrijving van de wijze waarop in het plan rekening is gehouden met de gevolgen voor de waterhuishouding;
- de uitkomsten van het in artikel 3.1.1 Bro bedoelde overleg;
- de uitkomsten van het met toepassing van artikel 3.2 van de Algemene wet bestuursrecht verrichte onderzoek;
- een beschrijving van de wijze waarop burgers en maatschappelijke organisaties bij de voorbereiding van het bestemmingsplan zijn betrokken;
- de inzichten over de uitvoerbaarheid van het plan.
Indien bij de
voorbereiding van het bestemmingsplan geen milieueffectrapport als
bedoeld in hoofdstuk 7 van de Wet milieubeheer wordt opgesteld, worden
in de toelichting, conform artikel 3.1.6 lid 2 Bro, ten minste
neergelegd:
- een beschrijving van de wijze waarop met de in de grond aanwezige of te verwachten monumenten rekening is gehouden;
- voor zover nodig een beschrijving van de wijze waarop rekening is gehouden met overige waarden van de in het plan begrepen gronden en de verhouding tot het aangrenzende gebied;
- een beschrijving van de wijze waarop krachtens hoofdstuk 5 van de Wet milieubeheer vastgestelde milieukwaliteitseisen bij het plan zijn betrokken.
Verbeelding
De verbeelding,
een kaart, geeft de bestemming van de grond aan met daarbij eventuele
aanduidingen zoals bijvoorbeeld bouwvlakken. Door op de verbeelding te
kijken is te zien welke bestemmingen en mogelijke aanduidingen er
gelden. De verbeelding omvat de laatste afspraken omtrent het
InformatieModel Ruimtelijke Ordening (IMRO) 2012 en de Standaard
Vergelijkbare BestemmingsPlannen (SVBP) 2012.
Planregels
De planregels
geven de gebruiksmogelijkheden aan van de grond en, vaak, ook op welke
wijze de gronden bebouwd mogen worden. In het vormgeven van de
planregels wordt aangesloten bij de SVBP 2012.
1.5 Leeswijzer
Na
dit inleidende hoofdstuk wordt in hoofdstuk 2 de huidige situatie en de
gewenste ontwikkeling beschreven. In hoofdstuk 3 is een
beschrijving van het relevante nationale -, provinciale -, en
gemeentelijke beleid en de relevante wet- en regelgeving opgenomen. In
hoofdstuk 4 wordt het project inhoudelijk op haalbaarheid getoetst aan
de hand van het geldende beleid en (milieu)wetgeving. In hoofdstuk
5 wordt vervolgens een juridische planbeschrijving gegeven. In
hoofdstuk 6 wordt ingegaan op de economische haalbaarheid van
het plan. Tot slot bevat hoofdstuk 7 de maatschappelijke
uitvoerbaarheid van het plan, waarbij de uitkomsten van de inspraak en
overlegmomenten zijn opgenomen.
2 Het initiatief
2.1 Huidige situatie
Het
plangebied is gelegen nabij het Westeinde 19 te
Leimuiden. Momenteel staan zes stacaravans in het
plangebied met de nodige aan- en uitbouwen. Het plangebied
maakte kadastraal gezien tot voor kort onderdeel uit van het voormalig
agrarisch bebouwingscluster Westeinde 19. Dit perceel is, op het
plangebied na, door de initiatiefnemer verkocht. De agrarische gronden
ten oosten van het voormalig agrarisch bebouwingscluster tot aan de
kern Leimuiden inclusief de dijk langs de Drecht zijn in eigendom van
de initiatiefnemer.
Ruimtelijk
gezien maakt het plangebied nog steeds onderdeel uit van het voormalig
agrarische bebouwingscluster. Het bebouwingscluster zelf neemt een
centrale positie in de opzet van de relatief compacte
bebouwingsstructuur ten noorden van de Drecht en ten oosten van de Oude
Wetering. Rondom de voormalige agrarische bebouwing en de scheepswerf
aan de havenkom zijn in de loop der jaren op verschillende plekken
woningen toegevoegd. De ontsluiting van deze woningen loopt nog via de
oude erfpaden van de voormalige agrarische bebouwing waardoor het
gebied een informeel en kleinschalig karakter heeft.
De bebouwing ligt
enkele meters hoger dan het ten oosten van het plangebied gelegen
polderlandschap. Aan de oostzijde van de bebouwing loopt het
dijklichaam waarin dit hoogteverschil wordt opgevangen. Ten zuiden van
het plangebied buigt de dijk af in oostelijke richting en vormt het de
waterkering tussen de Drecht en de Griet Polder. Dit bebouwde gebied is
alleen via de, parallel aan de Drecht lopende, Kerklaan te bereiken. De
Kerklaan loopt door tot de kern van Leimuiden en staat (indirect) in
verbinding met de Provinciale weg N207 en Rijksweg A4. De scherpe
landschappelijke overgang tussen het open polderlandschap en het
bebouwde gebied bestaat uit een houtsingel op de oostelijke grens van
het plangebied.
De volgende afbeelding toont de plattegrond van de huidige situatie.
Plangebied (rode omkadering), de omliggende bebouwing en kavelgrenzen.
Landschappelijke context van het plangebied
De
zes stacaravans op het terrein worden ontsloten door middel van de
noordelijke entree. De noordelijke ontsluiting ligt tussen de bebouwing
van het voormalige agrarische bebouwingcluster. Het plangebied
zelf is zeer dicht begroeit en heeft een enigszins verwaarloosde
uitstraling.
Landschappelijke context van het plangebied
2.2 Toekomstige situatie
Initiatiefnemer
is voornemens op het perceel ter hoogte van Westeinde 19 de
zes stacaravans weg te halen en hiervoor in de plaats een zestal
recreatiewoningen (chalets) te bouwen van maximaal 60 m² per
woning. De zes recreatiewoningen liggen aan een woonpad welke
vanaf de bestaande ontsluiting te bereiken zijn. Per
recreatiekavel worden twee parkeerplaatsen gerealiseerd,
waarmee wordt voorzien in voldoende parkeergelegenheid.
Op
de erfgrenzen van de recreatiekavels worden veldesdoornhagen
aangeplant. Hierdoor krijgt het recreatiecluster een aantrekkelijke
groene rand passend bij de uitstraling van het voormalig agrarische
bebouwingscluster.
Op navolgende afbeelding is een schets weergeven van de situering van het initiatief op het perceel.
Schets recreatieve ontwikkelingen in het grotere geheel
De houtsingel met
boomvormers wordt in stand gehouden en versterkt. De minimale breedte
van de houtsingel aan de oostzijde is vijf meter. Hiermee blijft
door de seizoenen heen een aantrekkelijke landschappelijke overgang
bestaan. Ook de zuidelijke houtwal zal blijven behouden.
Recreatieve ontwikkeling plangebied (rode omkadering)
3 Beleidskader
3.1 Nationaal beleid
De
Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR) is op 13 maart 2012 in
werking getreden. In deze visie schetst het Rijk de ambities tot 2040
en de doelen, belangen en opgaven tot 2028. Daarmee moet Nederland
concurrerend, bereikbaar en veilig worden. De structuurvisie
gaat uit van het adagium 'decentraal, tenzij'. Het rijk kiest voor
een selectievere inzet van rijksbeleid op slechts 13 nationale
belangen. Voor deze belangen is het Rijk verantwoordelijk en wil het
resultaten boeken. Buiten deze 13 belangen hebben decentrale overheden
beleidsvrijheid. Afspraken over verstedelijking, groene ruimte en
landschap laat het Rijk over aan de provincies en gemeenten. Gemeenten
krijgen ruimte voor kleinschalige natuurlijke groei en voor het bouwen
van huizen die aansluiten bij de woonwensen van mensen. Bij het beheren
en ontwikkelen van natuur krijgen boeren en particulieren in het
landelijk gebied een grotere rol.
Om
zorgvuldig ruimtegebruik te bevorderen heeft het Rijk enkel nog een
'ladder voor duurzame verstedelijking’ opgenomen. Hierdoor neemt
de bestuurlijke drukte af en ontstaat er ruimte voor regionaal maatwerk.
Planspecifiek
Doordat de beoogde ontwikkeling geen rijksverantwoordelijkheid omvat zijn er geen raakvlakken met het Rijksbeleid.
De
wetgever heeft in de Wro, ter waarborging van de nationale of
provinciale belangen, de besluitmogelijkheden van lagere overheden
begrensd. Indien provinciale of nationale belangen dat met het oog op
een goede ruimtelijke ordening noodzakelijk maken, kunnen bij of
krachtens provinciale verordening respectievelijk bij of krachtens
algemene maatregel van bestuur regels worden gesteld omtrent de inhoud
van bestemmingsplannen. In het Besluit algemene regels ruimtelijke
ordening (Barro) zijn 13 nationale belangen opgenomen die in de
Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR) zijn herbevestigd. Voor
deze belangen is het Rijk verantwoordelijk en wil het resultaten
boeken. Buiten deze 13 belangen hebben decentrale overheden
beleidsvrijheid.
Planspecifiek
De
voorgenomen ontwikkeling in het plangebied raakt niet aan
één van de nationale belangen en is dus ook niet
specifiek van toepassing op het plangebied.
In
het Besluit ruimtelijke ordening (Bro) is de verplichting opgenomen om
in het geval van een nieuwe stedelijke ontwikkeling in de toelichting
een onderbouwing op te nemen van nut en noodzaak van de nieuwe
stedelijke ruimtevraag en de ruimtelijke inpassing. Hierbij wordt
uitgegaan van de 'ladder voor duurzame verstedelijking'.
De 'stappen van de ladder' worden in artikel 3.1.6, leden 2 - 4 Bro als volgt omschreven:
- De toelichting bij een bestemmingsplan dat een nieuwe stedelijke ontwikkeling mogelijk maakt, bevat een beschrijving van de behoefte aan die ontwikkeling, en, indien het bestemmingsplan die ontwikkeling mogelijk maakt buiten het bestaand stedelijk gebied, een motivering waarom niet binnen het bestaand stedelijk gebied in die behoefte kan worden voorzien.
- Indien in een bestemmingsplan als bedoeld in het tweede lid toepassing is gegeven aan artikel 3.6, eerste lid, onder a of b, van de wet kan bij dat bestemmingsplan worden bepaald dat de beschrijving van de behoefte aan een nieuwe stedelijke ontwikkeling en een motivering als bedoeld in het tweede lid eerst wordt opgenomen in de toelichting bij het wijzigings- of het uitwerkingsplan als bedoeld in dat artikel.
- Een onderzoek naar de behoefte als bedoeld in het tweede lid, heeft, in het geval dat een bestemmingsplan als bedoeld in het tweede lid, ziet op de vestiging van een dienst als bedoeld in artikel 1 van de Dienstenwet en dit onderzoek betrekking heeft op de economische behoefte, de marktvraag of de beoordeling van de mogelijke of actuele economische gevolgen van die vestiging, slechts tot doel na te gaan of de vestiging van een dienst in overeenstemming is met een goede ruimtelijke ordening.
Planspecifiek
Conform artikel 1.1.1, eerste lid onder i van het Bro wordt onder een stedelijke ontwikkeling verstaan: een 'ruimtelijke
ontwikkeling van een bedrijventerrein of zeehaventerrein, of van
kantoren, detailhandel, woningbouwlocaties of andere stedelijke
voorzieningen.'
Onderhavige
ontwikkeling voorziet in de sloop van de 6 bestaande stacaravans en de
realisatie van 6 verblijfsrecreatieve onderkomens met bijbehorende
parkeervoorzieningen. Dit betreft geen stedelijke ontwikkeling.
Onderhavig initiatief voorziet met de ontwikkeling van
recreatiechalets in een 'recreatieve impuls', conform de visie
'Recreatieve Impuls'.
De gronden waarop
de ontwikkelingen worden gerealiseerd maken geen onderdeel uit van
het bestaand stedelijk gebied. Wel maakt het plangebied onderdeel uit
van een gebied met bestaande potentiële recreatieve kwaliteiten
van de gemeente Kaag en Braassem. Dit gebied biedt groeipotentie
en ruimtelijke kansen voor de recreatieve sector. Voorliggend
initiatief benut de gesignaleerde kansen en sluit aan bij de
recreatieve ambities van de gemeente. Tevens
sluit onderhavige ontwikkeling aan op een realistische
duurzame ontwikkeling van de recreatieve sector.
Geconcludeerd wordt dat voorgenomen ontwikkeling voldoet aan de ladder voor duurzame verstedelijking.
3.2 Provinciaal beleid
Provincie
Zuid-Holland heeft voor haar ruimtelijke visie de Visie Ruimte en
Mobiliteit, de Verordening Ruimte 2014 en het Programma Ruimte
vastgesteld. De Visie Ruimte en Mobiliteit bevat het strategische
beleid. Het ruimtelijk-relevante, operationele beleid is opgenomen in
het Programma Ruimte. De verplichtingen voor ruimtelijke plannen van de
provincie of lagere overheden zijn opgenomen in de Verordening.
Provinciale
Staten van de provincie Zuid-Holland hebben op 14 december 2016 de
actualisering 2016 van de Visie Ruimte en Mobiliteit (VRM)
vastgesteld. Op 12 januari 2017 is deze in werking getreden. In
deze visie signaleert de provincie de structurele veranderingen in
samenleving, economie en milieu. De voorspelbaarheid van
nieuwe ontwikkelingen vermindert, demografische
ontwikkelingen verschillen en de regionale economie internationaliseert
en is kwetsbaar voor externe schokken. Tegelijkertijd gaan
technologische innovaties snel en kunnen oplossingen in beeld brengen
die nu nog onhaalbaar lijken. Deze tijd vraagt om maatwerk,
flexibiliteit en aanpassingsvermogen. De economische, technologische en
demografische ontwikkelingen werken door in de wijze waarop mensen en
bedrijven de ruimte en het mobiliteitsnetwerk gebruiken. De provincie
wil aansluiten op de bestaande en toekomstige dynamiek door waar
mogelijk flexibiliteit in regelgeving te bieden. De Visie Ruimte en
Mobiliteit is opgesteld vanuit de gedachte dat regels en kaders van de
overheid nodig blijven, maar niet nodeloos mogen knellen.
De
Visie Ruimte en Mobiliteit biedt geen vastomlijnd ruimtelijk eindbeeld,
maar wel een perspectief voor de gewenste ontwikkeling van Zuid-Holland
als geheel. De gewenste ontwikkeling is verwoord in vier rode
draden:
- beter benutten en opwaarderen van wat er is;
- vergroten van de agglomeratiekracht;
- verbeteren van de ruimtelijke kwaliteit;
- bevorderen van de transitie naar een water- en energie-efficiënte samenleving.
Vanuit
het besef dat stad en land één leefomgeving vormen met
elkaar aanvullende kwaliteiten, kent deze Visie Ruimte en Mobiliteit
een indeling in functionele hoofdstukken. Het
hoofdstuk 'Mobiliteit en bebouwde ruimte' geeft uitwerking aan de
eerste en tweede rode draad. Het verbeteren van de ruimtelijke
kwaliteit (derde rode draad) komt hoofdzakelijk tot uiting in het
hoofdstuk 'Kwaliteit van landschap, groen en erfgoed’ en het
bevorderen van de transitie naar een water- en energie-efficiënte
samenleving hoofdzakelijk bij ‘Water, bodem en
energie’. De verschillende onderdelen zijn samengevat
weergegeven op een kaart met de volgende vier kaartlagen:
- laag van de ondergrond;
- laag van de cultuur- en natuurlandschappen;
- laag van de stedelijke occupatie;
- laag van de beleving.
Planspecifiek
Met betrekking
tot het plangebied zijn de kaartlagen 'Laag van de ondergrond', 'Laag
van de cultuur- en natuurlandschappen' en 'Laag van de stedelijke
occupatie' van belang. Navolgend wordt op deze lagen nader ingegaan.
Laag van de ondergrond
De volgende afbeelding toont een fragment van de kaartlaag 'Laag van de ondergrond'.
Fragment kaartlaag 'Laag van de ondergrond'
Uit voorgaande
afbeelding blijkt dat het plangebied in een veencomplex ligt. De
ondergrond wordt gevormd door oude zeeklei. Het veen kent een geringe
draagkracht en is daarnaast zeer gevoelig voor bodemdaling.
Ontwikkelingen in het veenlandschap dragen zorg voor het behoud van het
veen en zijn gericht op het beperken van bodemdaling. De voorgenomen
ontwikkeling betreft een dermate kleinschalige ontwikkeling dat deze
geen nadelige invloed zal hebben op het veengebied of zal zorgen voor
extra bodemdaling.
Laag van de cultuur- en natuurlandschappen
De volgende afbeelding toont een fragment van de kaartlaag 'Laag van de cultuur- en natuurlandschappen'.
Fragment kaartlaag 'Laag van de cultuur- en natuurlandschappen'
Uit voorgaande
afbeelding blijkt dat het plangebied in een droogmakerij (klei)
landschap ligt. Droogmakerijen zijn ontstaan uit natuurlijke meren en
uit verveningen. Het landschap is visueel open, grootschalig en ligt
gemiddeld enkele meters lager dan de omgeving. De provincie zet in de
droogmakerijen (klei) in op nieuwe ontwikkelingen die als eigentijdse
objecten worden vormgegeven aan de ontginningslijnen, passend bij de
schaal en het patroon van de rechthoekige verkaveling, met strakke
groene omzoming en behoud van ruime doorzichten. Tevens maakt het
plangebied onderdeel uit van een lint. In de VRM staat beschreven dat
linten als onderscheidende bebouwingsvorm in het gebied dienen te
blijven. Bij nieuwe ontwikkelingen zijn de huidige korrel, profiel,
transparantie en respect voor historische gaafheid van een lint
richtinggevend.
Met de
ontwikkeling vindt een landschappelijke herinrichting van het perceel
plaats. Hierbij zullen de huidige stacaravans in het
plangebied plaatsmaken voor recreatiewoningen, welke derhalve zijn
gesitueerd dat rekening wordt gehouden met de karakteristiek
van het lint. De nieuwe bebouwing zal op gepaste wijze gesitueerd
worden op het perceel, mede gebaseerd op de bestaande
ontginningslijnen (zie ook toelichting paragraaf 2.2).
De ontwikkeling biedt een recreatieve impuls voor de gemeente Kaag en
Braassem en haar potentieel gunstige recreatieve buitengebied.
Laag van de stedelijke occupatie + Laag van de beleving
De volgende afbeelding toont een fragment van de kaartlagen 'Laag van de stedelijke occupatie' en 'Laag van de beleving'.
Fragment kaartlagen 'Laag van de stedelijke occupatie' en 'Laag van de beleving'
Uit
voorgaande afbeelding blijkt dat het plangebied in een gebied
aangeduid als 'stads- of dorpsrand' ligt. De stads- en dorpsrand is de
zone op de grens van bebouwd gebied en landschap. Het is het deel van
stad of dorp met potentie voor een hoogwaardig en geliefd woonmilieu,
doordat hier de genoegens van stedelijk en buiten wonen bij elkaar
komen; de nabijheid van voorzieningen gecombineerd met het vrije zicht
en het directe contact met het buitengebied. De relatie tussen bebouwd
gebied en landschap is afhankelijk van de karakteristieken van de
bebouwingsrand en die van het aangrenzende landschap. De provincie
onderscheidt drie typen 'overgangskwaliteiten'. Het front, het contact
en de overlap. Daar waar recreatiegebieden voorkomen langs stads- of
dorpsrand is veelal sprake van overlap. Richtpunt van de provincie is
dat ontwikkelingen aan de stads- of dorpsrand bijdragen aan het
realiseren van een rand met passende overgangskwaliteit.
Het
voorgenomen initiatief draagt met de bouw
van recreatiewoningen bij aan de recreatieve sector in het
buitengebied. De ligging van de planlocatie, nabij natuur- en
recreatieve elementen als de watergang de Drecht en het
Braassemermeer in de nabijheid van stedelijke voorzieningen, draagt bij
aan de kwaliteit in de overlap ('contact'): daar waar stedelijke en
landelijke programma's in elkaar voortvloeien. De recreatieve
ontwikkeling sluit zoveel mogelijk aan op de ruimtelijke kwaliteit van
het omringende landschap.
Conclusie
De
beoogde ontwikkeling past binnen de VRM en draagt bij aan de
provinciale ambities met de bebouwde ruimte en ondersteunt de rode
draad 'beter benutten en opwaarderen van wat er is'. Bovendien krijgt
het plangebied alsmede het recreatieve buitengebied van Kaag en
Braassem met de herontwikkeling van het perceel een (kwaliteits)impuls.
Daarmee vormt de VRM geen belemmering voor de beoogde ontwikkeling.
Tegelijk
met de Visie Ruimte en Mobiliteit (VRM) hebben Provinciale Staten van
Zuid-Holland ook de Verordening Ruimte 2014 vastgesteld. Op 12
januari 2017 is een geactualiseerde versie van de verordening in
werking getreden. In de verordening stelt de provincie regels aan
ruimtelijke ontwikkelingen. De Verordening ruimte draagt bij aan het
realiseren van de provinciaal ruimtelijke beleid zoals dat benoemd is
in de VRM. De verordening omvat in aanvulling op de VRM toetsbare
criteria waaraan planvorming moet voldoen.
Ladder voor duurzame verstedelijking
Uitgangspunt
van de strategie voor de bebouwde ruimte is betere benutting van het
bestaand stads- en dorpsgebied (BSD). Stedelijke ontwikkeling vindt
daarom primair plaats binnen BSD. In artikel 2.1.1 lid 2 is
opgenomen wat wordt verstaan onder het BSD. Niet alle vraag naar wonen
en werken kan en hoeft te worden opgevangen binnen BSD. De ladder voor
duurzame verstedelijking, zoals opgenomen in het Besluit ruimtelijke
ordening (Bro) bevat het handelingskader. De provincie heeft de ladder
voor duurzame verstelijking ook opgenomen in de verordening, om het
provinciaal belang bij toepassing van deze ladder te benadrukken. Dit
biedt de provincie de mogelijkheid om enkele begrippen die voor
meerdere uitleg vatbaar zijn, te verduidelijken voor de specifieke
Zuid-Hollandse situatie.
In
lid 1 staat dat: 'Een bestemmingsplan dat een nieuwe stedelijke
ontwikkeling mogelijk maakt, moet voldoen aan de volgende eisen:
- de stedelijke ontwikkeling voorziet in een actuele behoefte, die zo nodig regionaal is afgestemd;
- in die behoefte wordt binnen het bestaand stads- en dorpsgebied voorzien door benutting van beschikbare gronden door herstructurering, transformatie of anderszins, of
-
indien de stedelijke ontwikkeling niet binnen het bestaand stads- en dorpsgebied van de betreffende regio kan plaatsvinden, wordt gebruik gemaakt van locaties die,
- gebruikmakend van verschillende middelen van vervoer, passend ontsloten zijn of als zodanig worden ontwikkeld,
- passen in de doelstellingen en richtpunten van de kwaliteitskaart van de Visie ruimte en mobiliteit, waarbij artikel 2.2.1 van toepassing is, en
- zijn opgenomen in het Programma ruimte, voor zover het gaat om locaties groter dan 3 hectare.'
Planspecifiek Ladder voor duurzame verstedelijking
Voorgaande
provinciale ladder voor duurzame verstedelijking komt grotendeels
overeen met de ladder voor duurzame verstedelijking die in toelichting paragraaf 3.1.3 aan
de orde is gekomen. Enkel het gegeven dat de ontwikkeling moet passen
in de doelstelling en richtpunten van de kwaliteitskaart komt hier niet
aan de orde. In dit kader zijn echter de gebiedsprofielen ruimtelijke
kwaliteit, waarop in toelichting paragraaf 3.2.3 nader wordt ingegaan, van belang.
Het
gebiedsprofiel staat tussen de kwaliteitskaart van de structuurvisie en
bijvoorbeeld een beeldkwaliteitplan van de gemeente. Begin 2012 is het
gebiedsprofiel ‘Hollandse Plassen’ vastgesteld door
Gedeputeerde Staten en vormt een handreiking om de ruimtelijke
kwaliteit mee te nemen in de ruimtelijke planvorming. Het profiel is
een gezamenlijk vertrekpunt ten aanzien van de karakteristiek, de
ruimtelijke kwaliteit en de ambitie voor dit specifieke gebied. Het
profiel verbeeldt en beschrijft wat wordt verstaan onder
‘ruimtelijke kwaliteit’, welke elementen aan die kwaliteit
ten grondslag liggen in relatie tot de kwaliteitskaart en hoe sturing
gegeven kan worden aan behoud en ontwikkeling van ruimtelijke kwaliteit.
Het
gebiedsprofiel is opgebouwd uit 13 elementen zoals onder andere
'veenweidelandschap', 'water als structuurdrager', 'kwaliteit van
stads- en dorpsrand', ‘Weg door stad en land’ en
‘Identiteitsdragers van Zuid-Holland’.
Planspecifiek
Van
de elementen waaruit het gebiedsprofiel is opgebouwd, zijn voor
het plangebied met name de elementen 'droogmakerij als herkenbare
eenheid', 'weg door stad en land' en 'gevarieerd en verbindend
vrijetijdslandschap' van belang.
Droogmakerij
Het
plangebied ligt in een droogmakerij met veen in de ondergrond. De
droogmakerijen met veen in de ondergrond zijn droogmakerijen van
veenplassen waar het veen niet geheel was afgegraven en waar nog veen
in de ondergrond aanwezig is (het zogenaamde restveen). Het veen in de
ondergrond maakt dat deze droogmakerijen waterrijker zijn, vaak wat
kleinschaliger (met name de kavelmaat) en de bodem minder draagkrachtig
is. Deze droogmakerijen bestaan veelal uit open grasland en zijn vaak
waardevol als weidevogelgebied.
Bij ontwikkelingen in deze droogmakerijen wordt rekening gehouden met:
- De droogmakerij blijft herkenbaar als een polderentiteit met een rationele opzet, begrensd door hooggelegen dijken.
- Openheid, maat, schaal, kavelrichting en structuur van de polder dienen herkenbaar aanwezig te blijven.
- Het waterrijke, meer kleinschalige karakter en de minder draagkrachtige bodem vragen om een terughoudende en subtielere omgang met de landschappelijke kenmerken (in vergelijking met de droogmakerijen zonder restveen). Schaalvergroting ligt hier minder voor de hand.
- Watergangen dienen waar mogelijk te worden voorzien van ecologisch interessante oevers om de biodiversiteit te verhogen.
- Nieuwe eenvoudige recreatieve verbindingen door het gebied zijn gewenst.
Planspecifiek
De
ontwikkeling is gesitueerd aan de rand van het stads- en dorpsgebied.
Met de herontwikkeling wordt de structuur van de polder niet aangetast.
De ontwikkeling is in maat en schaal passend in het plangebied en
behoudt de groene karakteristiek van het perceel waardoor de
bestaande landschappelijke inpassing blijft behouden. Daarnaast
sluit de ontwikkeling aan op de recreatieve verbindingen in het gebied
middels het aanbieden van recreatiechalets. Hiermee is de voorgenomen
ontwikkeling één van de initiatieven in de gemeente Kaag
en Braassem welke een impuls geeft aan de recreatieve sector en de
recreatieve aantrekkelijkheid van de gemeente.
Water als structuurdrager
Kenmerkend
voor de Hollandse Plassen zijn de vele oude vaarwegen in dit gebied,
die ook nu nog een belangrijke functie voor de beroepsvaart en
recreatieve vaart kennen. Bij ontwikkelingen in of langs deze
vaarwegen wordt rekening gehouden met de volgende ambities:
- Als ontwikkelingen plaatsvinden aan kanalen en vaarten buiten het stedelijk gebied, dan dragen deze bij aan versterking van hun rustige en voorname karakter.
- De (provinciale en historische) vaarwegen krijgen de uitstraling van regionale landschappelijke dragers door een doorgezette eenheid van inrichting van de oevers en begeleidende beplanting en door de vormgeving van kruisende infrastructuur.
- Behoud en versterking van erfgoed langs het water als deel van de identiteit van het gebied.
- Jachthavens zorgen voor een grotere belevingsmogelijkheid van het gebied, maar mogen niet ten koste gaan van de ruimtelijke kwaliteit. Nieuwe jachthavens worden bij voorkeur gesitueerd in stadsranden, of op een andere locatie waar een goede verkeersafwikkeling mogelijk is.
Planspecifiek
Met
de voorgenomen ontwikkeling vindt
een (landschappelijke) herinrichting van het perceel plaats,
waarbij de bestaande stacaravans met de nodige aan- en uitbouwen plaats
maken voor een zestal recreatiechalets. Het geheel draagt bij aan de
versterking van een rustige en voorname karakter langs de historische
vaarweg 'Oude Wetering' en de vaarweg de Drecht. De ontwikkeling is in
maat en schaal passend in het plangebied en behoudt de groene
karakteristiek van het perceel waardoor geen afbreuk wordt
gedaan aan de bestaande landschappelijke inpassing.
Gevarieerd en verbindend vrijetijdslandschap
Provinciale
landschappen zijn begrensde landelijke gebieden die binnen de
stedelijke invloedsfeer liggen. Ondanks de ligging tussen stedelijke
agglomeraties is er vaak sprake van hoge recreatieve en
landschappelijke waarden. Binnen deze gebieden ligt het agrarische
accent op verbrede landbouw. Binnen het aspect vrijetijdslandschap
behoort het plangebied tot de categorie 'Provinciaal
landschap'.
In
het vrijetijdslandschap draait het om de recreatieve beleving. Het gaat
om een verscheidenheid aan gebieden, verbindingen en bestemmingen. Het
Hollands Plassengebied heeft met zijn open landschap en plassen een
aantal onderscheidende toeristisch-recreatieve kernkwaliteiten.
(Water-)recreatie en streekproducten dragen bij aan de vitaliteit van
de lokale economie. Bijbehorende ambitie van de provincie betreft
het leggen van accenten voor nieuwe ontwikkelingen in de
provinciale landschappen: toegankelijke en multifunctionele
landschappen in de nabijheid van de stad met een hoge gebruiks- en
belevingswaarde.
Planspecifiek
Met
de voorgenomen ontwikkeling worden een zestal recreatiechalets in het
plangebied gerealiseerd. Het plan vormt één van de
initiatieven in de gemeente Kaag en Braassem die tezamen een
recreatieve impuls aan het gebied genereren. Het plangebied maakt
onderdeel uit van het vrijetijdslandschap in de gemeente waar het
draait om de recreatieve beleving. Met het aanbieden van
recreatiewoningen past de ontwikkeling in zijn geheel binnen het
provinciale landschap en wordt de recreatieve bruikbaarheid van het
gebied verder versterkt.
3.3 Regionaal beleid
De
kern Leimuiden maakt onderdeel uit van de regio Holland Rijnland,
waarvoor de betrokken gemeente gezamenlijk een visie hebben ontwikkeld
om te werken aan de toekomst van deze regio. De regio wil op de
scharnierplek tussen de Noord- en Zuidvleugel van de Randstad een
gebied zijn waar wordt gewerkt aan kwaliteit en waar het goed wonen,
werken en recreëren is, met een uitstraling die verder gaat dan de
regio- of landsgrenzen.
De
Regionale Structuurvisie geeft de grote lijnen weer van de door
gewenste richting en duidt de grote projecten aan waar de deelnemende
gemeenten aan willen werken. De Regionale Structuurvisie is een product
van intensieve samenwerking van de vijftien gemeenten in Holland
Rijnland. Ze laat zien hoe sterk de gezamenlijke gemeenten kunnen zijn
en hoe belangrijk het is dat deze met elkaar de toekomst ingaan. De
visie levert een bijdrage aan het denken over de toekomst van de
Randstad.
In
deze Regionale Structuurvisie van Holland Rijnland wordt inzicht
gegeven in de ruimtelijke ontwikkelingen tot 2020 (met doorkijk naar
2030). Op basis van deze visie worden de onderstaande zeven
kernbeslissingen geformuleerd. Deze kernbeslissingen geven de
belangrijkste keuzes weer:
- Holland Rijnland is een top woonregio;
- Leiden vervult een regionale centrumfunctie;
- Concentratie stedelijke ontwikkeling;
- Groen-blauwe kwaliteit staat centraal;
- Het Groene Hart, de Bollenstreek en Duin, Horst en Weide blijven open;
- Twee speerpunten voor economische ontwikkeling: kennis en Greenports;
- Verbetering van de regionale bereikbaarheid.
Bij alle
toekomstige ruimtelijke ontwikkelingen in de regio staat het
groen-blauwe raamwerk centraal. Rekening zal gehouden moeten worden met
de gebruiks- en belevingswaarde van de verschillende landschappen die
de regio rijk is. Bij nieuwe ruimtelijke ontwikkelingen moet de
recreatieve bereikbaarheid van het landschap minimaal gelijk blijven,
dan wel verbeterd worden.
Planspecifiek
Voorliggend
ruimtelijk plan is gerelateerd aan de punten d en e en past binnen
deze kernbeslissingen. Met de ontwikkeling wordt een bijdrage geleverd
aan de recreatieve aantrekkelijkheid en toegankelijkheid van het
gebied. Met het aanbieden van recreatiewoningen wordt de
recreatieve bruikbaarheid van het gebied verder versterkt.
3.4 Gemeentelijk beleid
De gemeenteraad
van de gemeente Kaag en Braassem heeft op 12 december 2011 de
Maatschappelijk Ruimtelijke Structuurvisie (MRSV) vastgesteld. De MRSV
is de gemeentelijke visie op de maatschappelijke en ruimtelijke
ontwikkeling in het jaar 2025.
De MRSV
integreert het beleid vanuit verschillende beleidssectoren tot een
logisch en samenhangend geheel. De MRSV biedt een beleidslijn op
hoofdlijnen vanuit de gedachte dat de gemeente zich niet (meer) tot in
detail met alles gaat bemoeien. Voor zaken en activiteiten waar de
gemeente de komende jaren nog wel een duidelijke verantwoordelijkheid
heeft of wil hebben, moet aanvullend beleid worden ontwikkeld. Voor dit
aanvullende beleid geldt de MRSV als basis.
De MRSV is in
lijn gebracht met de beleidsdoelen van het Rijk en de provincie. Zo
zijn de ‘gebiedsprofielen’ van de provincie gebruikt als
basis voor de ruimtelijke structuur. Op regionale schaal zijn de
beleidsdoelen van Holland Rijnland in deze MRSV geïntegreerd. Ook
is gekeken naar de verschillende beleidsdoelen van de voormalige
gemeenten Alkemade en Jacobswoude. De gemeente maakt in de MRSV vijf
strategische keuzes:
- geen nieuwe woningbouwplannen; wel afronding huidige projecten en versterken bestaande woonmilieus.
- delen verantwoordelijkheid; de gemeente neemt niet meer zelf initiatief, maar faciliteert.
- verschil tussen groei- en groenkernen; het behoud van voorzieningen is ondergeschikt aan de kwaliteit van (samen)leven. Bundelen van voorzieningen en woningaanbod enkel in de groeikernen. Dit versterkt de levensvatbaarheid van die voorzieningen.
- ruimtelijke kwaliteit staat voorop; economische ontwikkelingen worden gestimuleerd langs de hoofdverkeersaders en langs de intensievere recreatieve routes. Daarmee worden de waardevolle landschappen beschermd.
- ontwikkeling door beheer; de focus komt steeds meer te liggen op de ontwikkeling van kleinschalige herstructureringen binnen de bestaande woonomgeving.
Planspecifiek
Een planmatige
ontwikkeling van de vrijetijdssector kan als vliegwiel dienen voor de
transformatie van de openbare ruimte en de regionale economie. In Kaag
en Braassem zijn er veel kansen om de recreatie en hiermee de
vrijetijdseconomie, te versterken. Deze kansen richten zich onder
andere op de ontwikkelingen van het Hollands Plassengebied, maar ook op
dagrecreatie en kleinschalige verblijfsrecreatie.
De gemeente Kaag
en Braassem fungeert als recreatieve 'uitloop' voor omliggende
verstedelijkte regio's (Alphen aan den Rijn, Leiden, Leiderdorp en
Haarlemmermeer). De recreatieve kansen kunnen veel betekenen voor de
leefbaarheid van de gemeente. De toegankelijkheid van het landelijk
gebied en het verknopen van bebouwde en onbebouwde omgeving versterken
de belevingswaarde van beide. In de MRSV staat derhalve dat het
belangrijk is om te investeren in bijvoorbeeld goede routes en
gelegenheid om te verblijven.
De beoogde
ontwikkeling komt overeen met de behoefte uit de MRSV. Met de
voorgenomen ontwikkeling wordt ingespeeld op de recreatieve potentie
die in het gebied aanwezig is, met de realisatie van de
recreatiewoningen en landschappelijke herinrichting van het
perceel. Tezamen vormt de ontwikkeling een impuls aan de recreatieve
sector van Kaag en Braassem. Hiermee is de voorgenomen
ontwikkeling in lijn met de uitgangspunten van de MRSV.
Op
7 februari 2011 is de Nota inbreidingslocaties vastgesteld door de
gemeenteraad van Kaag en Braassem. De ‘nota
Inbreidingslocaties’ heeft als doel om een ruimtelijk
beleidskader te bieden aan woningbouwinitiatieven binnen de rode
contour. Hierdoor worden deze uniform en transparant beoordeeld. Er
wordt in de nota een beschrijving gegeven van de bestaande
stedenbouwkundige situatie en kwaliteiten binnen elke kern.
Uitgangspunt is om nieuwe initiatieven aansluiting te laten vinden bij
deze bestaande situatie en kwaliteiten. Hiervoor wordt een
afwegingskader gegeven, waardoor ruimtelijke beslissingen gemotiveerd
kunnen worden genomen. Dit leidt tot een duurzame
ruimtelijk/functionele ontwikkeling van de locaties zelf en de kern als
geheel.
De
nota geeft geen kant en klaar antwoord op de wenselijkheid van een
initiatief. De beschreven gebiedskenmerken en samenhangende
waardeoordelen gelden als basis voor het verdere onderhandelings- en
ontwerptraject bij ruimtelijke ontwikkelingen. Het kader biedt de
gemeente enerzijds houvast om te kunnen sturen op kwaliteit, maar zorgt
anderzijds ook voor flexibiliteit om in te kunnen spelen op
(markt)ontwikkelingen.
Planspecifiek
In
de Nota inbreidingslocaties wordt per kern een beschrijving gegeven.
Deze beschrijvingen dienen als basis voor de ruimtelijke beoordeling
van inbreidingsverzoeken. Het plangebied ligt in de kern Leimuiden, in
het verlengde van de kern Oude Wetering.
De volgende afbeelding toont de kaart van de kern Oude Wetering uit de Nota Inbreidingslocaties.
Kaart Oude Wetering uit Nota Inbreidingslocaties (plangebied witte cirkel)
Uit
voorgaande afbeelding blijkt dat het plangebied aangeduid is als
indicatieve rode contour nabij de kern Oude Wetering. Er worden geen
specifieke uitgangspunten benoemd in de nota inbreidingslocaties waar
ontwikkelingen in het plangebied aan moeten voldoen. Bij de
ontwikkeling wordt wel rekening gehouden met de uitgangspunten van het
Gebiedsprofiel Hollandse Plassen (toelichting paragraaf 3.2.3).
Hierin staat beschreven dat bij nieuwe ontwikkelingen de
bestaande ruimtelijke eenheden van de droogmakerijen de leidraad vormen
en dat geen afbreuk wordt gedaan aan de landschappelijke kwaliteiten:
de verkavelingsstructuur en doorzichten. Derhalve wordt de
gewenste ontwikkeling gerealiseerd in combinatie met een
landschappelijke herinrichting van het perceel (zie ook toelichting paragraaf 2.2).
De gewenste ontwikkeling zal hierdoor positief bijdragen aan de
landschappelijke karakteristiek van het perceel en de directe
omgeving. Gesproken kan worden van een kwaliteitsverbetering van
de planlocatie.
Op
6 september 2010 heeft de gemeenteraad van Kaag en Braassem een nieuwe
welstandsnota vastgesteld. De welstandsnota bevat de basisvoorwaarden,
waaraan bouwaanvragen op welstands-aspecten getoetst zullen worden en
het legt voor bepaalde gebieden beoordelingskaders vast. Dit is
opgesteld vanuit een visie op de toekomst van het gebied en vanuit een
beeld van aanwezige waarden. Er zijn criteria benoemd die bijdragen dat
de toekomstige bebouwing past in de omgeving. De gemeentelijke
welstandsnota richt zich daarmee op bestaande karakteristieken.
In
het welstandsbeleid heeft de initiatiefnemer veel vrijheid. Dit
betekent dat er in principe geen welstandstoets wordt gedaan, met
uitzondering van de monumenten en beschermde dorpsgezichten.
Uitgangspunt voor het welstandsbeleid is dat de cultuurhistorisch
waardevolle gebouwen en gebieden beschermd worden. Alle bouwwerken aan
of bij (het perceel van) een monument of in een beschermd dorpsgezicht
zijn vergunningsplichtig. Deze vergunningsplichtige gebieden zijn
weergegeven op de welstandskaart.
Planspecifiek
De volgende afbeelding toont een fragment van de welstandskaart van de gemeente Kaag en Braassem.
Fragment welstandskaart (plangebied: zwarte cirkel)
Het
plangebied is gelegen in welstandsluw gebied. Er zijn geen monumenten
aanwezig binnen het plangebied en het plangebied maakt eveneens geen
onderdeel uit van een beschermd dorpsgezicht. Aan de ontwikkeling
worden vanuit het gemeentelijk welstandsbeleid geen nadere voorwaarden
gesteld.
De gemeente Kaag
en Braassem heeft de ambitie uitgesproken een recreatiegemeente te
willen zijn. Om hier invulling aan te geven, is de visie Recreatieve
Impuls opgesteld. In de visie staat wat de gemeente concreet gaat doen
om de recreatieve sector een impuls te geven en welke planologische
mogelijkheden er geboden worden om private partijen aan te zetten tot
investeringen in de recreatieve sector.
In de gemeente
Kaag en Braassem liggen volop kansen voor investeringen in de
recreatieve sector, en dan met name in de verblijfsrecreatieve sfeer.
De recreatieve aantrekkingskracht van de gemeente wordt voornamelijk
bepaald door het karakteristieke Hollandse landschap met zijn polders,
meren, boerderijen, molens en historische dorpskernen. In de visie zijn
de volgende ruimtelijke thema's onderscheiden:
- De meren
- De waterdorpen
- De oude veenpolders
- De droogmakerijen
- De agrarische dorpen
- Het tuinbouwgebied
Het plangebied behoort tot de categorie 'droogmakerijen'. Bijbehorende uitgangspunten zijn:
- Recreatieve transformaties van boerenerven in ‘ aanloopstraten’ Braassemermeer stimuleren.
- Een ruime planologische regeling voor nevenactiviteiten bij agrarische bedrijven.
- Grootschalige recreatieve ontwikkelingen krijgen een plek in de droogmakerijen waarbij de beleving van het poldersysteem als ruimtelijke eenheid het uitgangspunt is.
- Het verdronken dorp Jacobswoude op de kaart zetten.
Planspecifiek
Met voorliggend
initiatief vindt een herontwikkeling van het perceel plaats
waarbij de stacaravans met aan- en uitbouwen plaatsmaken voor een
zestal recreatiewoningen in combinatie met een landschappelijke
herinrichting van het perceel.
Hierbij
wordt geen afbreuk gedaan aan de landschappelijke waarden, doordat de
houtsingel met boomvormers in stand wordt gehouden en
versterkt. Tevens worden op de erfgrens van de recreatiekavels
veldesdoornhagen aangeplant waardoor het recreatiecluster een
aantrekkelijke groene rand passend bij de uitstraling van het voormalig
agrarisch bebouwingscluster krijgt (zie ook toelichting paragraaf 2.2).
Hiermee draagt het initiatief bij aan de recreatieve potentie van de
kern Leimuiden. Tezamen met andere recreatieve initiatieven vormt de
ontwikkeling een impuls voor de recreatieve sector van Kaag en Braassem
en wordt de recreatieve bruikbaarheid van het gebied met de
ontwikkeling versterkt.
4 Haalbaarheid
4.1 Milieueffectrapportage
De
milieueffectrapportage (m.e.r.) is een hulpmiddel om bij diverse
procedures het milieubelang een volwaardige plaats in de besluitvorming
te geven. Een m.e.r. is verplicht bij de voorbereiding van plannen en
besluiten van de overheid over initiatieven en activiteiten van
publieke en private partijen die belangrijke nadelige gevolgen voor het
milieu kunnen hebben. De m.e.r. is wettelijk verankerd in hoofdstuk 7
van de Wet milieubeheer. Naast de Wet milieubeheer is het Besluit
m.e.r. belangrijk om te kunnen bepalen of bij de voorbereiding van een
plan of een besluit de m.e.r.-procedure moet worden doorlopen. Bij
toetsing aan het Besluit m.e.r. zijn er vier mogelijkheden:
- het plan of besluit is direct m.e.r.- plichtig;
- het plan of besluit bevat activiteiten uit kolom 1 van onderdeel D, en ligt boven de (indicatieve) drempelwaarden, zoals beschreven in kolom 2 ‘gevallen’, van onderdeel D. Het besluit moet eerst worden beoordeeld om na te gaan of er sprake is van m.e.r.-plicht: het besluit is dan m.e.r.- beoordelingsplichtig. Voor een plan in kolom 3 ‘plannen’ geldt geen m.e.r-beoordelingsplicht, maar direct een (plan-)m.e.r.-plicht;
- het plan of besluit bevat wel de activiteiten uit kolom 1, maar ligt beneden de drempelwaarden, zoals beschreven in kolom 2 ‘gevallen’, van onderdeel D: er dient in overleg met de aanvrager van het bijbehorende plan of besluit beoordeeld te worden of er aanleiding is voor het uitvoeren van een m.e.r.-beoordeling (als sprake is van een besluit) of het direct uitvoeren van een m.e.r. (als sprake is van een plan). Deze keuze wordt uiteindelijk in het bijbehorende plan of besluit gemotiveerd;
- de activiteit(en) of het betreffende plan en/of besluit worden niet genoemd in het Besluit m.e.r.: er geldt geen m.e.r.- (beoordelings)plicht.
Planspecifiek
Uit toetsing aan
het Besluit m.e.r. volgt dat het voorgenomen initiatief valt onder
mogelijkheid c. Het besluit bevat namelijk wel een activiteit uit kolom
1 (de aanleg, wijziging of uitbreiding van een stedelijk
ontwikkelingsproject met inbegrip van de bouw van winkelcentra of
parkeerterreinen), maar er wordt niet voldaan aan de gegeven
drempelwaarde van 2.000 of meer woningen of een oppervlakte van 100
hectare of meer. Omdat er slechts enkele recreatiewoningen (6)
worden gerealiseerd - ter plaatse van de huidige, verouderde
stacaravans - kan afgezien worden van een m.e.r.-beoordeling en
kan worden volstaan met een vormvrije m.e.r. beoordeling.
De vorm vrije
m.e.r.-beoordeling wordt gevormd door de hiernavolgende paragraven.
Daarin worden geen belangrijke nadelige milieugevolgen gesignaleerd.
Deze gevolgen kunnen derhalve worden uitgesloten, een nadere m.e.r.
beoordeling is niet noodzakelijk.
4.2 Bodem
Ten
behoeve van een goede ruimtelijke ordening moet worden aangetoond dat
de kwaliteit van de bodem en het grondwater in het plangebied in
overeenstemming zijn met het beoogde gebruik. Dit is geregeld in de Wet
Bodembescherming. Ontwikkelingen kunnen pas plaatsvinden als de bodem
waarop deze ontwikkelingen plaatsvinden geschikt is of geschikt is
gemaakt voor het beoogde doel.
Bij
een bestemmingswijziging is een bodemonderzoek slechts noodzakelijk,
indien de bestemmingswijziging tevens een wijziging naar een strenger
bodemgebruik inhoudt. Bij een bestemmingswijziging die een
gelijkblijvend of minder streng bodemgebruik oplevert, is de
bodemkwaliteit in het kader van de bestemmingswijziging niet relevant
en is bodemonderzoek niet noodzakelijk.
Planspecifiek
Met de
voorgenomen ontwikkeling vindt een bestemmingswijziging plaats van
'Verblijfsrecreatieve doeleinden (II) (6)' naar 'Verblijfsrecreatieve
doeleinden (III) (6)'. Met deze wijziging wordt het mogelijk
recreatiewoningen tot maximaal 60 m² per gebouw te realiseren. Het
is in de huidige situatie mogelijk dat mensen voor meer dan 8 uur in
het 'plangebied' verblijven. De verblijfsduur en/of het gebruik van de
gronden in het plangebied blijft met de bestemmingswijziging gelijk aan
de huidige situatie. Er vindt dus geen wijziging naar een gevoeliger
gebruik plaats.
Uit het
bodemonderzoek van Econsultancy van 16 juli 2016 (zie
bijlage) blijkt dat zowel grond als grondwater hooguit lichte
verontreinigingen bevatten. Het aspect bodem vormt geen belemmering
voor de voorgenomen ontwikkeling.
4.3 Cultureel erfgoed
Goede ruimtelijke
ordening betekent dat er een integrale afweging plaatsvindt van alle
belangen die effect hebben op de kwaliteit van de ruimte. Een van die
belangen is de cultuurhistorie. Het bestemmingsplan is een belangrijk
instrument om cultuurhistorische waarden in een gebied te beschermen.
Per 1 januari
2012 is in het kader van de modernisering van de monumentenzorg (MOMO)
in het Besluit ruimtelijke ordening van het rijk opgenomen dat
gemeenten bij het maken van bestemmingsplannen rekening moeten houden
met cultuurhistorische waarden.
Planspecifiek
Binnen het
plangebied zijn geen monumenten of cultuurhistorische waardevolle
elementen aanwezig. Zoals blijkt uit de gemeentelijke
Welstandsnota (toelichting paragraaf 3.4.3) zijn
er in de directe omgeving eveneens geen monumenten aanwezig. Daarmee is
uitgesloten dat de ontwikkeling eventuele monumentale waarden aantast.
In 1992 is in
Valletta (Malta) het Europees Verdrag inzake de bescherming van het
archeologisch erfgoed (Verdrag van Malta) ondertekend. Het Verdrag van
Malta voorziet in bescherming van het Europees archeologisch erfgoed
onder meer door de risico's op aantasting van dit erfgoed te beperken.
Per 1 juli 2016 is de Erfgoedwet ingegaan totdat de Omgevingswet in
werking treedt. De Erfgoedwet bundelt bestaande wet- en regelgeving
voor behoud en beheer van het cultureel erfgoed in Nederland. Onder
andere de Monumentenwet is hierin opgegaan. Op basis van de Erfgoedwet
zijn mogelijke (toevals)vondsten bij het verrichten van werkzaamheden
in de bodem altijd beschermd. Artikel 5.10 lid 1 van de Erfgoedwet
stelt namelijk: 'Degene die anders dan bij het verrichten van
opgravingen een vondst doet waarvan hij weet dan wel redelijkerwijs
moet vermoeden dat het een archeologische vondst betreft, meldt dit zo
spoedig mogelijk bij Onze Minister'.
Gemeentelijk archeologiebeleid
De gemeenteraad
van de gemeente Kaag en Braassem heeft op 23 mei 2011 het gemeentelijk
archeologiebeleid vastgesteld. In dit beleid is de verwachting en
archeologische bescherming in kaart gebracht en onderbouwd.
Planspecifiek
De volgende afbeelding toont een fragment van de archeologische beleidskaart van de gemeente Kaag en Braassem.
Uitsnede archeologische beleidskaart (globale ligging plangebied: zwarte ovaal)
Uit de
archeologische beleidskaart blijkt dat het plangebied is gelegen in een
gebied met een middelhoge archeologische verwachting. Tevens maakt
het plangebied onderdeel uit van een historische kern. Aangezien
er sprake is van een plangebied van groter dan 150 m² en er
waarschijnlijk ook bodemingrepen van dieper dan 30 cm onder maaiveld
noodzakelijk zijn is een verkennend archeologisch onderzoek
uitgevoerd (Econsultancy, 2 juli 2015, zie bijlage).
Uit het
archeologisch onderzoek blijkt dat binnen het plangebied sprake is
van een antropogeen opgebracht pakket, met daaronder een
pakket Hollandveen op afzettingen van het Laagpakket van Wormer. Op de
overgang van het hoger gelegen deel van de veenrest naar het lager
gelegen verveende gebied is sprake van zeer wisselende
verstoringsdieptes. Deze veenrestdijken vormden de historische
ontginningsassen en historische bewoningslocaties vanaf de ontginning.
Bovendien kunnen in het veen archeologische resten uit de periode
Bronstijd - Vroege Middeleeuwen aanwezig zijn, terwijl die in de
verveende gebieden verloren zijn gegaan.
De aangetroffen
bodemopbouw komt overeen met de verwachtingen op basis van het
bureauonderzoek. De gespecificeerde archeologische verwachting blijft
daardoor behouden.
Op grond van het
behoud van de middelhoge tot hoge verwachting binnen het plangebied,
wordt geadviseerd om de geplande ontwikkelingen archeologie-vriendelijk
uit te voeren. Dit houdt in dat bij de sloop van de ondergrondse delen
van de bestaande bebouwing minimale bodemverstoring op dient te treden,
onder andere door het rechtstandig verwijderen van funderingen. Verder
dient bij de realisatie van de nieuwbouw eveneens rekening gehouden te
worden met eventueel aanwezige archeologische waarden. Dit betreft
eveneens met name de ondergrondse bouwdelen. Ten behoeve van de
nieuwbouw dient niet dieper gegraven te worden dan 40 cm -mv en de
afstand tussen funderingspalen dient minimaal 5 m te beslaan.
Indien niet aan
bovenstaande voorwaarden voor archeologievriendelijk slopen en bouwen
kan worden voldaan, wordt geadviseerd om een vervolgonderzoek uit te
voeren. Dit kan uitgevoerd worden in de vorm van een archeologische
begeleiding van grondroerende werkzaamheden, of de uitvoering van een
proefsleuvenonderzoek voorafgaand aan deze werkzaamheden. De optimale
strategie voor vervolgonderzoek dient afgestemd te worden op de aard
van de bodemingrepen.
4.4 Geluid
De
mate waarin het geluid, het woonmilieu mag belasten, is geregeld in de
Wet geluidhinder (Wgh). De kern van de wet is dat geluidsgevoelige
objecten worden beschermd tegen geluidhinder uit de omgeving. In de Wgh
worden de volgende objecten beschermd (artikel 1 Wgh):
- woningen;
- geluidsgevoelige terreinen (bij algemene maatregel van bestuur als zodanig aangewezen terrein dat vanwege de bestemming of het gebruik daarvan bijzondere bescherming tegen geluid behoeft);
- andere geluidsgevoelige gebouwen (bij algemene maatregel van bestuur als zodanig aangewezen gebouw dat vanwege de bestemming of het gebruik daarvan bijzondere bescherming tegen geluid behoeft, niet zijnde een woning).
Het beschermen
van deze geluidsgevoelige objecten gebeurt aan de hand van vastgestelde
zoneringen. De belangrijkste geluidsbronnen die in de Wet geluidhinder
worden geregeld zijn: industrielawaai, wegverkeerslawaai en
spoorweglawaai. Verder gaat deze wet onder meer ook in op geluidwerende
voorzieningen en geluidbelastingkaarten en actieplannen.
De
meest voorkomende vorm van geluidhinder is degene die wordt veroorzaakt
door het wegverkeer. Zo stelt de wet dat in principe de
geluidsbelasting op woningen de voorkeursgrenswaarde van 48 dB
niet mag overschrijden. De voorkeursgrenswaarden is de waarde die
zonder meer kan worden toegestaan. Indien nieuwe geluidsgevoelige
functies worden toegestaan, stelt de Wet geluidhinder de verplichting
akoestisch onderzoek te verrichten naar de geluidsbelasting ten gevolge
van alle wegen, met uitzondering van 30 km/uur wegen, op een bepaalde
afstand van de geluidsgevoelige functie(s). Indien na akoestisch
onderzoek blijkt dat de grenswaarden van de gevelbelasting worden
overschreden dient er een ontheffing te worden verkregen via een hogere
voorkeursgrenswaarde procedure. De maximale ontheffingswaarde voor
nieuw te bouwen woningen in stedelijk gebied is 63 dB.
Planspecifiek
Het initiatief
voorziet in de realisatie van nieuwe recreatieverblijven.
Recreatieverblijven zijn geen geluidsgevoelige objecten in het kader
van de Wet geluidhinder. Akoestisch onderzoek is dan ook niet
noodzakelijk. Het aspect geluid vormt geen belemmering
voor de uitvoerbaarheid van de voorgenomen ontwikkeling.
4.5 Milieuzonering
Het
aspect bedrijven en milieuzonering gaat in op de invloed die bedrijven
kunnen hebben op hun omgeving. Deze invloed is afhankelijk van de
afstand tussen een gevoelige bestemming en de bedrijvigheid.
Milieugevoelige bestemmingen zijn gebouwen en terreinen die naar hun
aard bestemd zijn voor het verblijf van personen gedurende de dag of
nacht of een gedeelte daarvan (bijvoorbeeld woningen). Daarnaast kunnen
ook landelijke gebieden en/of andere landschappen belangrijk zijn bij
een zonering tot andere, minder gevoelige, functies zoals bedrijven.
Bij
een ruimtelijke ontwikkeling kan sprake zijn van reeds aanwezige
bedrijvigheid en van nieuwe bedrijvigheid. Milieuzonering zorgt er voor
dat nieuwe bedrijven een juiste plek in de nabijheid van de gevoelige
functie krijgen en dat de (nieuwe) gevoelige functie op een
verantwoorde afstand van bedrijven komen te staan. Doel hiervan is het
waarborgen van de veiligheid en het garanderen van de continuïteit
van de bedrijven alsmede een goed klimaat voor de gevoelige functie.
Milieuzonering
beperkt zich tot milieuaspecten met een ruimtelijke dimensie zoals:
geluid, geur, gevaar en stof. De mate waarin de milieuaspecten gelden
en waaraan de milieucontour wordt vastgesteld, is voor elk type
bedrijvigheid verschillend. De 'Vereniging van Nederlandse Gemeenten'
(VNG) geeft sinds 1986 de publicatie 'Bedrijven en
Milieuzonering' uit. In deze publicatie is een lijst
opgenomen, met daarin de minimale richtafstanden tussen een gevoelige
bestemming en bedrijven. Indien van deze richtafstanden afgeweken wordt
dient een nadere motivatie gegeven te worden waarom dat wordt gedaan.
Het
belang van milieuzonering wordt steeds groter aangezien functiemenging
steeds vaker voorkomt. Hierbij is het motto: 'scheiden waar het moet,
mengen waar het kan'. Het scheiden van milieubelastende en
milieugevoelige bestemmingen dient twee doelen:
- het reeds in het ruimtelijk spoor voorkomen of zoveel mogelijk beperken van hinder en gevaar bij gevoelige bestemmingen;
- het bieden van voldoende zekerheid aan de milieubelastende activiteiten (bijvoorbeeld bedrijven) zodat zij de activiteiten duurzaam, en binnen aanvaardbare voorwaarden, kunnen uitoefenen.
Planspecifiek
Het
plangebied nabij Westeinde 19 ligt in de stads- of dorpsrand
van de kern Leimuiden. In de directe omgeving van het plangebied komen
diverse bestemmingen voor, waaronder 'Agrarisch', 'Wonen' en
'Bedrijf'. Derhalve kan het beschouwd worden als een gemengd
gebied.
| Adres | Bestemming | Toegestane milieucategorie volgens vigerend bestemmingsplan | Minimale afstand tot plangebied (gemengd gebied) | Werkelijke afstand tot plangebied | Voldoet |
| Westeinde 16 |
Bedrijfsdoeleinden
|
2 | 10 m | ca 60 m | Ja |
| Westeinde 10 | Bedrijfsdoeleinden - scheepsbouw- en reparatiebedrijf | 2 | 10 m | ca 28 m | Ja |
| Kerklaan 53 | Agrarische doeleinden - glastuinbouw | 2 | 10 m | ca 65 m | Ja |
Het
plangebied is op minimaal 28 meter gelegen tot agrarische- en
bedrijfsbestemmingen uit de omgeving. Dit is ruim
voldoende afstand voor de verblijfsrecreatieve onderkomens.
Gesteld kan worden dat er geen hinder is van omliggende bedrijven op de
kwaliteit van het leefklimaat in het plangebied.
Daarnaast dient
te worden vastgesteld dat de beoogde ontwikkeling geen milieubelastende
activiteiten omvat. In het geval van onderhavig plan gaat het om de
ontwikkeling van recreatieverblijven. Hierbij kan worden uitgegaan
van geen milieubelastende activiteiten. De ontwikkeling past in de
omgeving.
Hiermee vormt het aspect milieuzonering geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van de voorgenomen ontwikkeling.
4.6 Luchtkwaliteit
In de Wet
Milieubeheer gaat paragraaf 5.2 over luchtkwaliteit. Deze paragraaf
vervangt het Besluit Luchtkwaliteit 2005 en staat ook wel bekend als de
‘Wet luchtkwaliteit’. De Wet luchtkwaliteit introduceert
het onderscheid tussen 'kleine' en 'grote' projecten. Kleine projecten
dragen 'niet in betekenende mate' (NIBM) bij aan de verslechtering van
de luchtkwaliteit. Een paar honderd grote projecten dragen juist wel
'in betekenende mate' bij aan de verslechtering van de luchtkwaliteit.
Het gaat hierbij vooral om bedrijventerreinen en infrastructuur
(wegen).
Wat het begrip
'in betekenende mate' precies inhoudt, staat in een de algemene
maatregel van bestuur ‘Niet in betekenende mate bijdragen’
(Besluit NIBM). Op hoofdlijnen komt het erop neer dat 'grote' projecten
die jaarlijks meer dan 3 % bijdragen aan de jaargemiddelde norm voor
fijn stof (PM10) en stikstofdioxide (NO2)
(1,2 µg/m³) een 'betekenend' negatief effect hebben op
de luchtkwaliteit. 'Kleine' projecten die minder dan 3 % bijdragen,
kunnen doorgaan zonder toetsing. Dat betekent bijvoorbeeld dat lokale
overheden een woonwijk van minder dan 1.500 woningen niet hoeven
te toetsen aan de normen voor luchtkwaliteit. Deze kwantitatieve
vertaling naar verschillende functies is neergelegd in de 'Regeling
niet in betekenende mate bijdragen'.
Een belangrijk
onderdeel voor de verbetering van de luchtkwaliteit is het Nationale
Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL). Binnen dit NSL, dat sinds
1 augustus 2009 in werking is, werken het Rijk, de provincies en
gemeenten samen om de Europese eisen voor luchtkwaliteit te realiseren.
Planspecifiek
Omdat er slechts
enkele recreatiewoningen (6) worden gerealiseerd ter vervanging van de
zestal stacaravans kan gesteld worden dat er sprake is van een
NIBM-bijdrage aan de verslechtering van de luchtkwaliteit. Hiermee
vormt het aspect luchtkwaliteit geen belemmering voor de
uitvoerbaarheid van de voorgenomen ontwikkeling.
4.7 Externe veiligheid
Sommige
activiteiten brengen risico's op zware ongevallen met mogelijk grote
gevolgen voor de omgeving met zich mee. Externe veiligheid richt zich
op het beheersen van deze risico's. Het gaat daarbij om onder meer de
productie, opslag, transport en het gebruik van gevaarlijke stoffen.
Dergelijke activiteiten kunnen een beperking opleggen aan de omgeving.
Door voldoende afstand tot de risicovolle activiteiten aan te houden
kan voldaan worden aan de normen. Aan de andere kant is de ruimte
schaars en het rijksbeleid erop gericht de schaarse ruimte zo
efficiënt mogelijk te benutten. Het ruimtelijk beleid en het
externe veiligheidsbeleid moeten dus goed worden afgestemd. De
wetgeving rond externe veiligheid richt zich op de volgende
risico’s:
- risicovolle (Bevi-)inrichtingen;
- vervoer gevaarlijke stoffen door buisleidingen;
- vervoer gevaarlijke stoffen over weg, water of spoor.
Daarnaast
wordt er in de wetgeving onderscheid gemaakt tussen de begrippen
kwetsbaar en beperkt kwetsbaar en plaatsgebonden risico en
groepsrisico.
Kwetsbaar en beperkt kwetsbaar
Kwetsbaar
zijn onder meer woningen, onderwijs- en
gezondheidsinstellingen, kinderopvang- en dagverblijven en grote
kantoorgebouwen (>1.500 m²). Beperkt kwetsbaar zijn onder
meer kleine kantoren, winkels, horeca en parkeerterreinen. De volledige
lijst wat onder (beperkt) kwetsbaar wordt verstaan is in het Besluit
externe veiligheid inrichtingen (Bevi) opgenomen.
Plaatsgebonden risico en groepsrisico
Het plaatsgebonden risico wordt uitgedrukt in een contour van 10-6
als grenswaarde. Het realiseren van kwetsbare objecten binnen deze
contour is niet toegestaan. Het realiseren van beperkt kwetsbare
objecten binnen deze contour is in principe ook niet toegestaan.
Echter, voor beperkte kwetsbare objecten is deze 10-6 contour een richtwaarde. Mits goed gemotiveerd kan worden afgeweken van deze waarde tot de 10-5 contour.
Het groepsrisico
is gedefinieerd als de cumulatieve kansen per jaar dat ten minste 10,
100 of 1.000 personen overlijden als rechtstreeks gevolg van hun
aanwezigheid in het invloedsgebied van een inrichting en een ongewoon
voorval binnen die inrichting waarbij een gevaarlijke stof betrokken
is. Voor het groepsrisico geldt geen grenswaarde, maar een zogenaamde
oriëntatiewaarde. Daarnaast geldt voor het groepsrisico een
verantwoordingsplicht. Het bevoegd gezag moet aangeven welke
mogelijkheden er zijn om het groepsrisico in de nabije toekomst te
beperken, het moet aangeven op welke manier hulpverlening,
zelfredzaamheid en bestrijdbaarheid zijn ingevuld. Het bevoegd gezag
moet tevens aangeven waarom de risico's verantwoord zijn, en de
veiligheidsregio moet in de gelegenheid zijn gesteld een
brandweeradvies te geven. Hierbij geldt hoe hoger het groepsrisico, hoe
groter het belang van een goede groepsrisicoverantwoording.
Risicovolle (Bevi-)inrichtingen
Voor
(de omgeving van) de meest risicovolle bedrijven is het Besluit
externe veiligheid inrichtingen (Bevi) van belang. Het Bevi legt
veiligheidsnormen op aan bedrijven die een risico vormen voor mensen
buiten de inrichting. Het Bevi is opgesteld om de risico's, waaraan
burgers in hun leefomgeving worden blootgesteld vanwege risicovolle
bedrijven, te beperken. Het besluit heeft tot doel zowel individuele
als groepen burgers een minimaal (aanvaard) beschermingsniveau te
bieden. Via een bijhorende ministeriële regeling (Revi) worden
diverse veiligheidsafstanden tot kwetsbare en beperkt kwetsbare
objecten gegeven. Aanvullend op het Bevi zijn in het Vuurwerkbesluit en
het Activiteitenbesluit (Besluit algemene regels inrichtingen
milieubeheer) veiligheidsafstanden genoemd die rond minder risicovolle
inrichtingen moeten worden aangehouden.
Vervoer gevaarlijke stoffen door buisleidingen
Met betrekking
tot het beleid en de regelgeving voor het vervoer van gevaarlijke
stoffen door buisleidingen zijn er de afgelopen jaren verschillende
ontwikkelingen geweest. Zo is er een nieuw Besluit externe veiligheid
buisleidingen (Bevb) en een Structuurvisie buisleidingen. Deze
structuurvisie bevat een lange termijnvisie op het
buisleidingentransport van gevaarlijke stoffen.
Het Bevb en de
bijbehorende Regeling externe veiligheid buisleidingen (Revb) regelen
onder andere welke veiligheidsafstanden moeten worden aangehouden rond
buisleidingen met gevaarlijke stoffen. Op basis van het Bevb wordt het
voor gemeenten verplicht om bij de vaststelling van een
bestemmingsplan, op basis waarvan de aanleg van een buisleiding of een
kwetsbaar object of een risicoverhogend object mogelijk is, de
grenswaarde voor het plaatsgebonden risico in acht te nemen en
het groepsrisico te verantwoorden.
Vervoer gevaarlijke stoffen over weg, water en spoor
Het Besluit
externe veiligheid transportroutes (Bevt) stelt regels aan
transportroutes en de omgeving daarvan. Zo moet een
basisveiligheidsniveau rond transportassen (plaatsgebonden risico) en
een transparante afweging van het groepsrisico worden gewaarborgd.
Als onderdeel van
het Bevt is op 1 april 2015 tevens het basisnet in werking
getreden. Het basisnet verhoogt de veiligheid van mensen die wonen
of werken in de buurt van rijksinfrastructuur (auto-, spoor- en
vaarwegen) waarover gevaarlijke stoffen worden vervoerd. In de regeling
ligt vast wat de maximale risico’s voor omwonenden mogen zijn.
Die begrenzing was er tot nu toe niet. Bovendien zorgt het basisnet
ervoor dat gevaarlijke stoffen tussen de belangrijkste industriële
locaties in Nederland en het buitenland vervoerd kunnen blijven worden.
Indien een
bestemmingsplan betrekking heeft op een gebied dat geheel of
gedeeltelijk gelegen is binnen 200 m van een (basisnet)transportroute
voor gevaarlijke stoffen, moet in de toelichting ingegaan worden
op de dichtheid van personen in het invloedsgebied van de
transportroute op het tijdstip waarop het plan wordt vastgesteld.
Hierbij moet rekening worden gehouden met de personen die a) in
dat gebied reeds aanwezig zijn, b) in dat gebied op grond van het
geldende bestemmingsplan redelijkerwijs te verwachten zijn en c) de
redelijkerwijs te verwachten verandering van de dichtheid van personen
in het gebied waarop dat plan betrekking heeft.
Planspecifiek
Voor
de beoordeling of in de omgeving van het plangebied risicovolle
inrichtingen en/of transportroutes gevaarlijke stoffen aanwezig zijn is
de risicokaart geraadpleegd. De volgende afbeelding toont een uitsnede
van deze kaart:
Uitsnede risicokaart (plangebied zwarte ovaal)
Uit de
risicokaart blijkt dat er geen risicovolle inrichtingen in of in de
directe nabijheid van het plangebied voorkomen. Op circa 620 meter
afstand ligt de inrichting Van der Vliet caravans. Bij deze inrichting
is een bovengrondse propaantank aanwezig met een reservoir van 1.120
liter. Hiervoor geldt een plaatsgebonden risico van 20 meter. Het
plangebied ligt op ruim voldoende afstand tot deze inrichting.
Ten noordwesten
van het plangebied loopt de rijksweg A4. De planlocatie ligt in het
effectgebied van de A4, maar wel een op ruime afstand van een
kilometer. Vanwege het transport van toxische vloeistoffen van
categorie LT3 heeft de A4 een effectgebied van meer dan 4 kilometer.
Het plan heeft geen effect op de hoogte van het groepsrisico of op
andere externe veiligheidsaspecten zoals bereikbaarheid, capaciteit
hulpverleningsdiensten of zelfredzaamheid. Op grond van artikel 7 van
het Bevt moet aan de mogelijkheden tot voorbereiding van bestrijding en
beperking van de omvang van een ramp en de mogelijkheden voor personen
om zich in veiligheid te brengen wel aandacht worden besteed. Voor deze
locatie zijn geen bijzondere voorzieningen nodig. Bij een incident met
toxische stoffen op de A4 kan een giftige gaswolk ontstaan die de
locatie kan bereiken. Het sluiten van ramen, deuren en
ventilatieroosters, en zoveel mogelijk uitschakelen van
ventilatiesystemen na alarmering door de sirene van de Veiligheidsregio
of bericht van NL-Alert, is voldoende om de omvang van een ramp te
beperken en om de aanwezige personen veiligheid te bieden.
Externe veiligheid is geen belemmering voor het realiseren van het plan.
4.8 Ecologie
Bij
ruimtelijke ingrepen dient rekening te worden gehouden met de
natuurwaarden ter plaatse. Daarbij wordt onderscheid gemaakt tussen
gebiedsbescherming en soortenbescherming. Gebiedsbescherming kan volgen
uit de aanwijzing van een gebied. Wat betreft soortenbescherming is per
1 januari 2017 de huidige Flora- en faunawet samen met de Boswet en
Natuurbeschermingswet vervangen door de Wet natuurbescherming (Wnb).
Onder de Wet natuurbescherming zijn de huidige tabellen 1, 2 en 3
vervallen waarin de beschermde soorten zijn opgenomen. Tevens zijn er
circa 200 soorten niet langer beschermd en zijn enkele bedreigde
soorten toegevoegd. De soortenbescherming binnen de Wet
natuurbescherming is opgedeeld in de volgende beschermingsregimes:
Vogelrichtlijnsoorten, Habitatrichtlijnsoorten en andere soorten. Voor
alle beschermde soorten geldt een ontheffingsplicht. Het bevoegd gezag
(de provincie) kan voor de soorten die zijn opgenomen in het
‘beschermingsregime andere soorten’ vrijstellingbesluit
nemen en hierin onderscheid maken tussen meer en minder strikt
beschermde soorten.
Daarnaast
geldt voor iedereen in Nederland altijd, dus ook los van het
voorliggende beoogde ruimtelijke project, dat de zorgplicht nageleefd
moet worden bij het verrichten van werkzaamheden. Voor menig soort
geldt dat indien deze zorgplicht nagekomen wordt een bepaald beoogd
project uitvoerbaar is.
Planspecifiek
Met de
voorgenomen ontwikkeling vindt sloop van de bestaande bebouwing en het
rooien van een deel van de begroeiing plaats. Derhalve is een Quick
scan flora en fauna uitgevoerd om de gevolgen voor de beschermde
natuurwaarden en de consequenties met betrekking tot de natuur wet- en
regelgeving in beeld te brengen (Laneco, 28 juli 2015). Hierop volgend
is, naar aanleiding van het advies van de omgevingsdienst en
wijzigingen van de plannen, een actuele quickscan flora en fauna
uitgevoerd (Doeglas water en milieu advies, 26 juni 2017).
Uit de quickscans
blijkt dat het plangebied op circa 12 kilometer afstand het
dichtstbijzijnde Natura-2000 gebied is gelegen. Het plangebied heeft
geen invloed op Natura 2000-gebieden. Het plangebied ligt niet in of
direct nabij een Nationaal Natuur Netwerk (NNN). Door het uitvoeren van
de werkzaamheden gaat geen oppervlakte aan NNN verloren. Gezien de
grote afstand en de beperkte en lokale aard van de ingreep kunnen
negatieve effecten op de NNN worden uitgesloten. Het plangebied ligt op
circa 100 meter van een provinciaal beschermd weidevogelgebied. De
voorgenomen activiteit heeft hierop geen negatieve effecten.
Soortenbescherming
Planten
Er zijn geen beschermde planten waargenomen noch worden deze verwacht.
Amfibieën en reptielen
Er zijn geen
beschermde amfibieën en reptielen waargenomen. De ruimten onder de
restanten van de caravans zouden in principe als schuilplaats voor
amfibieën en reptielen kunnen fungeren. Omdat deze echter vrijwel
geheel open zijn, is hier te weinig beschutting voor deze dieren om
deze functie te hebben. De kans bestaat dat amfibieën en reptielen
het terrein bezoeken maar de voorgenomen activiteit vormt hiervoor geen
bedreiging.
Vogels
Bijna alle vogels
zijn beschermd volgens de Wet natuurbescherming. De geplande activiteit
heeft geen invloed op de aanwezigheid van vogels. Er zijn geen nesten
van vogels waargenomen binnen het plangebied. Enkele van de
vogelsoorten met jaarrond beschermde nesten kunnen in het de bomenrand
rond het plangebied voorkomen en deze als nestplaats gebruiken ( o.a.
Boomvalk, Havik, Buizerd). Omdat de bomensingel rond het plangebied
behouden blijft worden de nesten van deze soorten niet bedreigd. Bij
het uitvoeren van de werkzaamheden kunnen broedende vogels verstoord
worden. Om negatieve gevolgen voor de vogels te voorkomen, dienen de
werkzaamheden buiten het broedseizoen (medio maart t/m medio juli)
uitgevoerd te worden.
Zoogdieren
Landlevende
zoogdieren kunnen in het plangebied voorkomen maar worden niet door de
activiteit bedreigd. Alle vleermuissoorten in Nederland zijn soorten
van de Habitatrichtlijn (artikel 3.5 Wn, zie bijlage I). Het plangebied
kan in principe in gebruik zijn als trekroute (houtwal),
foerageergebied en de bomen rond het plangebied als verblijfplaats voor
vleermuizen. Deze functie wordt niet door de geplande activiteit
bedreigd.
Wel kan de
geplande activiteit de (mogelijke) functie van het plangebied voor
vleermuizen aantasten. Dit betreft de (mogelijke) functie van
foerageergebied en/of vliegroute. Negatieve effecten van de geplande
activiteit kunnen worden voorkomen door het beperken van de
buitenverlichting en het niet richten hiervan op watergangen en
boomkronen. Een nader onderzoek naar vleermuizen is niet noodzakelijk.
Het aspect ecologie vormt derhalve geen belemmering voor de uitvoerbaarheid van de voorgenomen ontwikkeling.
4.9 Waterhuishouding
De
waterhuishouding is van groot belang binnen de ruimtelijke ordening.
Door verstandig om te gaan met het water kan verdroging en
wateroverlast (waaronder ook risico van overstromingen e.d.) voorkomen
worden en de kwaliteit van het water hoog gehouden worden.
4.9.1 Generiek beleid
Op
Rijksniveau en Europees niveau zijn de laatste jaren veel plannen en
wetten gemaakt met betrekking tot water. De belangrijkste hiervan zijn
het Waterbeleid voor de 21e eeuw, de Waterwet en het Nationaal
Waterplan.
Waterbeleid voor de 21e eeuw
De
Commissie Waterbeheer 21e eeuw heeft in augustus 2000 advies
uitgebracht over het toekomstige waterbeleid in Nederland. De adviezen
van de commissie staan in het rapport ‘Anders omgaan met water,
Waterbeleid voor de 21e eeuw’ (WB21). De kern van het rapport
WB21 is dat water de ruimte moet krijgen, voordat het die ruimte zelf
neemt. In het Waterbeleid voor de 21e eeuw worden twee principes
(drietrapsstrategieën) voor duurzaam waterbeheer
geïntroduceerd:
- vasthouden, bergen en afvoeren: dit houdt in dat overtollig water zoveel mogelijk bovenstrooms wordt vastgehouden in de bodem en in het oppervlaktewater. Vervolgens wordt zo nodig het water tijdelijk geborgen in bergingsgebieden en pas als vasthouden en bergen te weinig opleveren wordt het water afgevoerd.
- schoonhouden, scheiden en zuiveren: hier gaat het erom dat het water zoveel mogelijk schoon wordt gehouden. Vervolgens worden schoon en vuil water zoveel mogelijk gescheiden en als laatste komt het zuiveren van verontreinigd water aan bod.
Centraal
in de Waterwet staat een integraal waterbeheer op basis van de
‘watersysteembenadering’. Deze benadering gaat uit van het
geheel van relaties binnen watersystemen. Denk hierbij aan de relaties
tussen waterkwaliteit, -kwantiteit, oppervlakte- en grondwater, maar
ook aan de samenhang tussen water, grondgebruik en watergebruikers. Het
doel van de Waterwet is het integreren van acht bestaande wetten voor
waterbeheer. Door middel van één watervergunning regelt
de wet het beheer van oppervlaktewater en grondwater en de juridische
implementatie van Europese richtlijnen, waaronder de Kaderrichtlijn
Water. Via de Waterwet gelden verschillende algemene regels. Niet alles
is onder algemene regels te vangen en daarom is er de integrale
watervergunning. In deze integrale watervergunning zijn zes
vergunningen uit eerdere wetten (inclusief keurvergunning) opgegaan in
één aparte watervergunning.
Nationaal Waterplan
Op basis van de
Waterwet is het Nationaal Waterplan vastgesteld door het kabinet. Het
Nationaal Waterplan geeft op hoofdlijnen aan welk beleid het Rijk in de
periode 2016 - 2021 voert om te komen tot een duurzaam waterbeheer. Het
Nationaal Waterplan richt zich op bescherming tegen overstromingen,
beschikbaarheid van voldoende en schoon water en de diverse vormen van
gebruik van water. Het geeft maatregelen die in de periode 2016 - 2021
genomen moeten worden om Nederland ook voor toekomstige generaties
veilig en leefbaar te houden en de kansen die water biedt te benutten.
4.9.2 Hoogheemraadschap van Rijnland
Taken en bevoegdheden van Rijnland als waterbeheerder
Het
Hoogheemraadschap van Rijnland is in het plangebied het bevoegd gezag
voor het beheer van waterkeringen, oppervlaktewater en (ondiep)
grondwater. De drie hoofddoelen van dit beheer zijn:
- veiligheid tegen overstromingen;
- voldoende water;
- gezond water.
Wat
betreft veiligheid is cruciaal dat de waterkeringen voldoende hoog en
stevig zijn én blijven en dat rekening wordt gehouden met
mogelijk toekomstige dijkverbeteringen. Wat betreft voldoende water
gaat het erom het complete watersysteem goed in te richten en te
beheren. Daarbij wil het hoogheemraadschap dat watergangen en
kunstwerken zoals gemalen op orde en toekomstvast worden gemaakt,
rekening houdend met klimaatverandering.
De
taken en bevoegdheden van het hoogheemraadschap op het gebied van
gezond water betreffen het zuiveren van afvalwater en het reguleren van
lozingen op oppervlaktewater. Europese regelgeving (de Kaderrichtlijn
Water) is hierbij kaderstellend. Het voorkómen van
verontreiniging en een goede inrichting van oppervlaktewateren dragen
in belangrijke mate bij aan gezond water.
Met
het oog op het zuiveren van afvalwater beheert het hoogheemraadschap
rioolgemalen, persleidingen en zuiveringsinstallaties. Aan de
hand van het Waterbeheersplan werkt het hoogheemraadschap aan zijn
ambities. In het proces van ruimtelijke planvorming heeft het
hoogheemraadschap een adviserende rol en in de uitvoerings- en
beheersfase van ruimtelijke plannen een regelgevende rol.
Keur en uitvoeringsregels
Op
grond van de Waterwet is het hoogheemraadschap bevoegd via een eigen
verordening, de Keur, regels te stellen aan handelingen die het
watersysteem beïnvloeden. Denk hierbij aan handelingen in of nabij:
- waterkeringen (onder andere duinen, dijken en kaden);
- watergangen (onder andere kanalen, rivieren, sloten, beken);
- andere waterstaatswerken (o.a. bruggen, duikers, stuwen, sluizen en gemalen);
- de bodem van kwelgevoelige gebieden.
Maar ook aan:
- onttrekken en lozen van grondwater;
- het aanbrengen van verhard oppervlak.
De
Keur vermeldt expliciet welke handelingen vergunningplichtig zijn en
welke aan algemene regels of aan de zorgplicht moeten voldoen. In de
uitvoeringsregels die bij de Keur horen is dit nader uitgewerkt.
Indien
de toename aan verharding minder bedraagt dan 500 m², dan geldt
alleen de algemene zorgplicht. Indien de toename meer bedraagt (t/m
5.000 m²) is in de regels opgenomen dat het oppervlak van het ter
compensatie aan te leggen water, minimaal 15 % moet bedragen van
het oppervlak van de toename aan verharding. Indien nieuwe compensatie
moet worden gerealiseerd, moet deze voorafgaand aan het aanbrengen van
de verharding zijn gerealiseerd, of gelijktijdig met het aanbrengen van
de verharding worden gerealiseerd.
Riolering en afkoppelen
Voor
zover het bestemmingsplan nieuwe ontwikkelingen mogelijk maakt, is het
van belang dat er met het hoogheemraadschap afstemming plaatsvindt over
het omgaan met afvalwater en hemelwater. Overeenkomstig het rijksbeleid
gaat het hoogheemraadschap uit van een voorkeursvolgorde voor de omgang
met deze waterstromen. Deze volgorde houdt in dat allereerst geprobeerd
moet worden het ontstaan van (verontreinigd) afvalwater te voorkomen,
bijvoorbeeld door het toepassen van niet uitlogende bouwmaterialen en
het vermijden van vervuilende activiteiten op straat zoals auto’s
wassen en chemische onkruidbestrijding. Vervolgens is het streven vuil
water te scheiden van schoon water, bijvoorbeeld door het afkoppelen
van hemelwaterafvoeren van gemengde rioolstelsels. De laatste stap in
de voorkeursvolgorde is het zuiveren van het afvalwater. De
doelmatigheid daarvan wordt vergroot door het scheiden van de schone en
de vuile stromen.
De
gemeente kan gebruik maken van deze voorkeursvolgorde bij de
totstandkoming van het gemeentelijk rioleringsplan (GRP), waarin de
uiteindelijke afweging wordt gemaakt en waarbij doelmatigheid van de
oplossing centraal staat.
Planspecifiek
Het
plangebied is in de huidige situatie deels verhard en deels
onverhard. De verharding bestaat enerzijds uit bebouwing van de
stacaravans met aan- en uitbouwen en anderzijds uit
terreinverharding. Met de voorgenomen ontwikkeling worden de zes
stacaravans gesloopt en zullen zes
recreatieverblijven gerealiseerd worden. Deze staan met elkaar
in verbinding middels een pad die aangesloten is op de
bestaande inrit van het perceel. Tussen en naast de te
realiseren ontwikkelingen zal het gebied groen worden en/of
blijven ingericht. Met de voorgenomen ontwikkeling neemt het
verhard oppervlak in het plangebied toe met circa 482 m² (zie
hiervoor ook onderstaande tabel).
| Huidige situatie | Toekomstige situatie | Verschil | |
| Dakoppervlak | 154 m² | 360 m² | + 206 m² |
| Noordelijke inrit | 126 m² | 126 m² | - |
| Parkeerplaatsen | - | 132 m² | + 132 m² |
| Overig verhard oppervlak | - | 144 m² | + 144 m² |
| Groen | 1.510 m² | 1.028 m² | - 482 m² |
| Totale oppervlakte plangebied | 1.790 m² | 1.790 m² | - |
| Toename verharding | - | - | 482 m² |
In
de nieuwe situatie vindt een toename aan verharding van minder dan
500 m² plaats. Watercompensatie is derhalve niet noodzakelijk. Het
afvalwater en het hemelwater worden gescheiden aangeboden op de
perceelsgrens en er zal geen gebruik gemaakt worden van uitlogende
bouwmaterialen.
Vanwege
de ligging van het plangebied binnen de waterkering zal ten
behoeve van de voorgenomen ontwikkeling een watervergunning aangevraagd
worden. Hierover zal de initiatiefnemer met
het hoogheemraadschap in overleg gaan.
4.10 Verkeer en parkeren
Onderdeel
van een goede ruimtelijke ordening is het effect van een beoogd nieuwe
project op de verkeersstructuur in en rondom het plangebied.
4.10.1 Verkeer
Voor
het maken van een inschatting van de hoeveelheid autoverkeer dat wordt
gegenereerd bij ruimtelijke ontwikkelingen, zijn kencijfers
verkeersgeneratie ontwikkeld. Onder verkeersgeneratie wordt hierbij
verstaan de totale hoeveelheid gemotoriseerd verkeer (exclusief
openbaar vervoer) die gedurende een gekozen tijdsperiode naar de
beoogde ontwikkeling toe rijdt en hiervan wegrijdt.
Het
nationale kennisplatform voor infrastructuur, verkeer, vervoer en
openbare ruimte (CROW) geeft in publicatie 317 'Kencijfers parkeren en
verkeersgeneratie' deze kencijfers voor verkeersgeneratie. In de
richtlijnen wordt onderscheid gemaakt op basis van de functie van de
ontwikkeling (wonen, bedrijf, etc.) en op basis van de
locatiekenmerken. Zodoende kan bij ruimtelijke ontwikkelingen voor
vrijwel elke locatie een goed beeld worden verkregen wat de totale
verkeersaantrekkende werking bedraagt.
Planspecifiek
Het
Westeinde is de toegangsweg tot het bebouwingscluster rondom het
plangebied. De weg gaat over op de Kerklaan welke in
verbinding staat met de kern van Leimuiden. De Kerklaan /
Westeinde heeft een smal profiel en is de enige toegangsweg tot de
woningen en bedrijven in de bebouwingscluster aan het
Westeinde.
De
beoogde ontwikkeling voorziet in de revitalisering van het
perceel met 6 vervangende recreatiechalets ter plaatse van de
huidige stacaravans. Voor het bepalen van de verkeersgeneratie is
gebruikgemaakt van de kengetallen uit publicatie 317 van het CROW (zie
tabel). Aangesloten wordt op de categorie bungalowpark
(huisjescomplex). Uitgegaan is van een stedelijke zone 'rest bebouwde
kom' en 'weinig stedelijk'.
| Ontwikkeling | Aansluiting CROW | Normering per verblijfsrecreatief onderkomen | Verkeersgeneratie |
| 6 recreatiechalets (max 60 m²) | bungalowpark - huisjescomplex | 2,1 - 2,3 | 12,6 - 13,8 |
Het
terrein van voorliggend plan wordt in de huidige situatie ontsloten via
het Westeinde. In nieuwe situatie is dit ongewijzigd. Het aantal
recreatieunits op het perceel blijft in de nieuwe situatie nagenoeg
gelijk aan de oude situatie. Hooguit zal het aantal verkeersbewegingen
licht toenemen vanwege de grotere oppervlakte van de
verblijfsrecreatieve onderkomens. De verkeersgeneratie blijft beperkt
tot maximaal 13,8 verkeersbewegingen per etmaal. Hiermee is de
bestaande wegcapaciteit voldoende om de motorvoertuigbewegingen op te
vangen. Bovendien zal de in- en uitrit enkel aan de noordzijde van het
plangebied plaatsvinden, in aansluiting op de bestaande entree tot het
agrarische perceel. Hierdoor worden nagenoeg geen belemmeringen
verwacht voor de woningen rondom het plangebied. Het eventueel
treffen van maatregelen zoals het aanleggen van een extra
aftakking vanaf de Kerklaan en/of de verbreding van de Kerklaan
staat niet in verhouding tot de omvang van de ontwikkeling en
de beperkte verkeerstoename.
Gezien er sprake
is van een minimale toename van het aantal verkeersbewegingen per
etmaal en er ruimschoots wordt voldaan aan de parkeernorm (zie ook toelichting paragraaf 4.10.2), wordt een verkeer- en parkeeronderzoek niet noodzakelijk geacht.
Het
benodigde of gewenste aantal parkeerplaatsen bij ruimtelijke
ontwikkelingen kan worden bepaald op basis van parkeerkencijfers
of op basis van parkeernormen. Parkeerkencijfers zijn op de praktijk
gebaseerde cijfers van de verwachte parkeerbehoefte. Parkeernormen
staan voor het aantal vereiste parkeerplaatsen per type bestemming. Op
basis van deze parkeernormen wordt parkeerbeleid veelal vormgegeven.
Het
nationale kennisplatform voor infrastructuur, verkeer, vervoer en
openbare ruimte (CROW) geeft in publicatie 317 'Kencijfers parkeren en
verkeersgeneratie' richtlijnen voor parkeernormen. In de
richtlijnen wordt onderscheid gemaakt op basis van de functie van
de ontwikkeling (wonen, bedrijf, etc.) en op basis van de
locatiekenmerken. Zodoende kan bij ruimtelijke ontwikkelingen voor
vrijwel elke locatie een goed beeld worden verkregen of voorzien wordt
in voldoende (auto)parkeerplaatsen. Voorts voorziet de publicatie in
minimale voorwaarden voor parkeervoorzieningen.
Planspecifiek
De
beoogde ontwikkeling voorziet in de revitalisering van het
perceel met 6 vervangende recreatiechalets. Met behulp van de
parkeernormen uit de CROW publicatie 317 is de parkeervraag
berekend. Uitgegaan is van een stedelijke zone 'rest bebouwde kom' en
'weinig stedelijk'.
| Ontwikkeling | Aansluiting CROW | Parkeerencijfers per onderkomen | Totaal |
| 6 recreatiechalets (max 60 m²) | bungalowpark - huisjescomplex | 1,6 - 1,8 | 9,6 - 10,8 |
Voor
het totale plangebied geldt dat 11 parkeerplaatsen benodigd zijn.
In het plangebied worden in totaal 12 parkeerplaatsen gerealiseerd: 2
parkeerplaatsen per recreatiechalet. Hiermee wordt ruim aan
de eisen voldaan. Ten opzichte van de huidige situatie, waarin reeds 6
stacaravans zijn toegestaan en geen parkeerplaatsen specifiek voor de
caravans aanwezig zijn, betreft dit een aanzienlijke verbetering
van de parkeersituatie aan het Westeinde. Met de aanleg van 12
parkeerplaatsen in het plangebied wordt met de voorgenomen ontwikkeling
in de parkeerbehoefte voorzien.
5 Juridische planbeschrijving
5.1 Algemeen
Voor
het bestemmingsplan is gebruik gemaakt van de in de Wet
ruimtelijke ordening opgenomen standaardvorm van de Standaard
Vergelijkbare Bestemmingplannen 2012 (SVBP 2012).
Dit
bestemmingsplan bestaat uit een verbeelding, planregels en een
toelichting. De verbeelding en de planregels vormen samen het juridisch
bindende gedeelte van het bestemmingsplan. Beide planonderdelen dienen
in onderlinge samenhang te worden bezien en toegepast. Op
de verbeelding zijn de bestemmingen aangewezen. Aan deze
bestemmingen zijn bouwregels en regels betreffende het gebruik
gekoppeld.
5.2 Toelichting
De
toelichting heeft geen rechtskracht, maar vormt niettemin een
belangrijk onderdeel van het plan. De toelichting van dit
bestemmingsplan geeft een weergave van de beweegredenen, de
onderzoeksresultaten en de beleidsuitgangspunten die aan het
bestemmingsplan ten grondslag liggen. Ook is de toelichting van
wezenlijk belang voor een juiste interpretatie en toepassing van het
bestemmingsplan. Tot slot maakt een eventuele bijlage onlosmakelijk
onderdeel uit van het bestemmingsplan.
5.3 Verbeelding
Op
de verbeelding worden de bestemmingen weergegeven met daarbij andere
bepalingen als gebiedsaanduidingen, bouwaanduidingen, bouwvlakken etc..
Voor de analoge verbeelding is gebruik gemaakt van een digitale
ondergrond (Grootschalige Basiskaart en/of kadastrale kaart).
5.4 Planregels
De
planregels zijn onderverdeeld in vier hoofdstukken. Hoofdstuk I bevat
de inleidende regels voor het hele plangebied. Hoofdstuk II geeft de
bestemmingsregels. Hoofdstuk III geeft vervolgens de algemene regels
waaronder (mogelijke) flexibiliteitsbepalingen in de vorm van
wijzigings- en afwijkingsbevoegdheden. In dit derde hoofdstuk kunnen
belangrijke algemene bepalingen zijn opgenomen die van invloed zijn op
het bepaalde in hoofdstuk II. Ten slotte regelt Hoofdstuk IV de
overgangs- en slotbepalingen. In de volgende paragraaf worden de
afzonderlijke bestemmingen behandeld.
Voor
de planregels is de gestandaardiseerde opbouw uit de Standaard
Vergelijkbare Bestemmingsplannen 2012 gebruikt. In de planregels is een
standaard hoofdstukindeling aangehouden die begint met 'Inleidende
regels' (begrippen en wijze van meten), vervolgens met de
'Bestemmingsregels', de 'Algemene regels' (de regels die voor alle
bestemmingen gelden) en de 'Overgangs- en slotregels'. In het tweede
hoofdstuk, de Bestemmingsregels, staan de verschillende bestemming op
alfabetische volgorde.
Ook de regels van een bestemming kennen een standaardopbouw en worden als volgt benoemd:
- Bestemmingsomschrijving (in elk bestemmingsplan);
- Bouwregels (bestemmingsplanafhankelijk);
- Nadere eisen (bestemmingsplanafhankelijk);
- Afwijken van de bouwregels (bestemmingsplanafhankelijk);
- Specifieke gebruiksregels (bestemmingsplanafhankelijk);
- Afwijken van de gebruiksregels (bestemmingsplanafhankelijk);
- Omgevingsvergunning voor het uitvoeren van een werk, geen bouwwerk zijnde, of van werkzaamheden (bestemmingsplanafhankelijk).
5.5 Wijze van bestemmen
Voorliggend bestemmingsplan bevat de volgende bestemmingen:
Groen
Ten behoeve van
de landschappelijke inpassing en het behoud van de bestaande
houtwallen is ten oosten en zuiden van het plangebied de
bestemming 'groen' opgenomen. Binnen deze bestemming zijn
groenvoorzieningen toegestaan. Bouwen is niet toegestaan binnen deze
bestemming.
Recreatie - verblijfsrecreatie
Voor de
recreatieve ontwikkelingen in het plangebied is de bestemming
'recreatie' opgenomen. Binnen deze bestemming zijn
(verblijfs)recreatieve activiteiten toegestaan alsmede bijbehorende
voorzieningen zoals groen, parkeervoorzieningen,
nutsvoorzieningen, toegangswegen en water ten behoeve van wateraanvoer
en -afvoer, waterberging en sierwater.
Waarde – Archeologie 1
De
dubbelbestemming Waarde - Archeologie-1 is opgenomen om
de aanwezige en mogelijk te verwachten archeologische waarden in
het plangebied te beschermen. Bij ingrepen in de bodem is in
verschillende gevallen een aanvullende omgevingsvergunning nodig.
Waterstaat - waterkering
Deze
dubbelbestemming voorziet in een beschermingsregeling voor de
waterkering en de bijbehorende beschermingszone. Voor werkzaamheden
binnen deze zone is een aanvullende omgevingsvergunning noodzakelijk.
Bij de afgifte van deze vergunning wordt nader advies ingewonnen bij
het Hoogheemraadschap van Rijnland.
6 Economische uitvoerbaarheid
Bij de
voorbereiding van een ruimtelijke plan dient, op grond van artikel
3.1.6 lid 1, sub f van het Besluit ruimtelijke ordening (Bro),
onderzoek plaats te vinden naar de (economische) uitvoerbaarheid van
het plan. In principe dient bij vaststelling van een ruimtelijk besluit
tevens een exploitatieplan vastgesteld te worden om verhaal van
plankosten zeker te stellen. Op basis van 'afdeling 6.4
grondexploitatie', artikel 6.12, lid 2 van de Wro kan de gemeenteraad
bij het besluit tot vaststelling van een ruimtelijk plan echter
besluiten geen exploitatieplan vast te stellen indien:
- het verhaal van kosten van de grondexploitatie over de in het plan of besluit begrepen gronden anderszins verzekerd is;
- het bepalen van een tijdvak of fasering als bedoeld in artikel 6.13, eerste lid, onder c, 4°, onderscheidenlijk 5°, niet noodzakelijk is;
- het stellen van eisen, regels, of een uitwerking van regels als bedoeld in artikel 6.13, tweede lid, onderscheidenlijk b, c of d, niet noodzakelijk is.
Planspecifiek
De gemeente heeft
ten behoeve van het project met de initiatiefnemer een overeenkomst
afgesloten. In deze overeenkomst wordt de betaling van de eventuele
tegemoetkoming in de planschade, die het nieuwe planologisch kader kan
veroorzaken, geregeld.
De overige kosten
worden door middel van leges op de initiatiefnemer verhaald. Het
ruimtelijke plan is hierdoor financieel uitvoerbaar.
7 Maatschappelijke uitvoerbaarheid
7.1 Algemeen
Bij
de voorbereiding van een (voor)ontwerp bestemmingsplan dient op grond
van artikel 3.1.6 lid 1 Wro sub c overleg te worden gevoerd als bedoeld
in artikel 3.1.1 Bro. Op basis van het eerste lid van dit artikel wordt
overleg gevoerd met waterschappen en met die diensten van rijk en
provincie die betrokken zijn bij de zorg voor de ruimtelijke ordening
of belast zijn met de behartiging van belangen welke in het plan in het
geding zijn. Voor wat kleinere plannen kan, in overleg, afgezien worden
van dit overleg.
Proces
Een
ontwerpbestemmingsplan dient conform afdeling 3.4 Awb gedurende 6 weken
ter inzage gelegd worden. Hierbij is er de mogelijkheid voor een ieder
om zienswijzen in te dienen op het plan Na vaststelling door de Raad
wordt het vaststellingsbesluit bekend gemaakt. Het bestemmingsplan ligt
na bekendmaking 6 weken ter inzage. Gedurende deze termijn is er de
mogelijkheid beroep in te dienen bij de Afdeling bestuursrechtspraak
van de Raad van State. Het bestemmingsplan treedt vervolgens daags na
afloop van de tervisielegging in werking als er geen beroep is
ingesteld. Is er wel beroep ingesteld dan treedt het bestemmingsplan
ook in werking, tenzij naast het indienen van een beroepschrift ook om
een voorlopige voorziening is gevraagd. De schorsing van de
inwerkingtreding eindigt indien de voorlopige voorziening wordt
afgewezen. De procedure eindigt met het besluit van de Afdeling
bestuursrechtspraak van de Raad van State.
7.2 Overleg en inspraak
Ter
voldoening van het bepaalde in artikel 3.1.1. van het Besluit
ruimtelijke ordening is het voorontwerpbestemmingsplan
toegezonden aan diverse instanties. Naar aanleiding van de
vooroverlegreactie van Hoogheemraadschap van Rijnland d.d. 23 juni
2017 zal e.e.a. met betrekking tot de uitvoering van de
parkeerplaatsen met het hoogheemraadschap worden afgestemd. Eveneens
zal overleg plaatsvinden met betrekking tot de benodigde
watervergunning.
Vooroverleg
In het kader van
vooroverleg heeft initiatiefnemer de buurt geïnformeerd over het
initiatief. Middels een brief zijn de direct omwonenden in de week van
19 december 2016 op de hoogte gesteld van de recreatieve
ontwikkeling op het perceel nabij Westeinde 19. De direct
omwonenden betreffen:
- Veldenweg 3, Leimuiden (deze eigenaren hebben tevens een huis op het Westeinde)
- Westeinde 10a, Leimuiden
- Westeinde 19, Leimuiden
- Westeinde 21, Leimuiden
Naar aanleiding
van de brief zijn enkele reacties ontvangen op het plan. Derhalve
is besloten een informatiebijeenkomst te organiseren. Op 17 mei 2017
heeft een gesprek plaatsgevonden tussen de initiatiefnemers van
onderhavige ontwikkeling en hun adviseur en 8 omwonenden van het
Westeinde. Bij dit gesprek waren ook een tweetal ambtenaren van de
gemeente Kaag en Braassem aanwezig. Het doel van het gesprek is het
toelichten van de plannen en het wederzijds aanhoren van elkaars
verhaal. Een verslag van dit gesprek is als bijlage bij deze
toelichting opgenomen.
Zienswijzen
Het
ontwerpbestemmingsplan Recreatieperceel Westeinde Leimuiden heeft van
13 juli t/m 23 augustus 2017 ter inzage gelegen. In deze periode
zijn in totaal 5 zienswijzen ontvangen. In een separate
bijlage zijn de zienswijzen op het ontwerpbestemmingsplan
opgenomen en voorzien van een gemeentelijke reactie. De zienswijzen
hebben geleid tot enkele aanpassingen in het plan (toelichting, regels
en verbeelding).